“Het moet iets zijn met de historie van Velsen, het moet te maken hebben met het theater, het moet feestelijk zijn en het moet vooral met veel mensen zijn. Kijk maar wat je kunt doen, ik zie je over vijf maanden.†Dat was zo’n beetje de opdracht die schrijver en regisseur Daniël Cohen kreeg van Jacob Bron, directeur van de Stadsschouwburg Velsen, die dit jaar 75 jaar bestaat. “Een eervolle maar ook grote opdrachtâ€, zegt Cohen daarover in zijn introductiepraatje, vlak voor de eerste voorstelling op dinsdag 22 oktober. Hij ging zich vervolgens verdiepen in de historie van Velsen en kwam er zodoende achter dat de Romeinen ooit in Velsen zijn geweest, Keizerin Sissi een kuur in de buurt van Velsen heeft ondergaan en nog veel meer gebeurtenissen die de moeite waard waren om opgenomen te worden in de musical “Het Meisje van Velsenâ€.
Gebeurtenissen te over die in de musical konden worden meegenomen. Het was nog wel even zoeken naar de juiste verhaallijn om de gebeurtenissen aan elkaar te verbinden. Die werd gevonden toen bekend werd dat Eline Schmidt de hoofdrol zou spelen. Eline komt zelf uit Velsen en heeft in het verleden als ouvreuse gewerkt in de Stadsschouwburg. Dat gegeven dient als rode draad voor het verhaal: Lies van Velsen, de ouvreuse van Bioscoop Rex (voorloper van het theater) droomt weg bij het zien van de films die in het theater worden gedraaid en wil dezelfde kleur en avontuur aan haar leven geven als ze op de films ziet. Zo maakt ze uiteindelijk, aan de hand van Pieter Vermeulen (onderwijzer (1843-1922) naar wie het plaatselijke Pieter Vermeulen Museum in Driehuis is genoemd) een reis door de tijd en beleeft ze wat er zich door de jaren heen in Velsen heeft voorgedaan. “Observeren, niet interfererenâ€, krijgt ze nog als tip mee, à la Back to the Future. Daar komt uiteraard niets van terecht al heeft dat uiteindelijk weinig consequenties. De tijdreis voert Lies naar verschillende belangrijke momenten uit de geschiedenis van Velsen die alle op humoristische wijze de revue passeren.
Echte Velsenaren zullen heel veel gebeurtenissen bekend voorkomen, maar ook voor niet-Velsenaren valt er veel te genieten en te lachen. Bekende namen als Cornelis Vreeswijk, Herman Heijermans en Sissi komen voorbij, mensen die op een of ander moment in de tijd passanten waren in de geschiedenis van Velsen. Ook gebeurtenissen als de aanleg van het Noordzeekanaal en de Hoogovens komen voorbij, evenals het ‘monument voor de gevallenen’ in IJmuiden. Alle gebeurtenissen worden met een kwinkslag verteld en dat slaat duidelijk aan bij het publiek, dat deze avond al in groten getale is op komen dagen. Ook kwinkslagen op musicalgebied zijn in het verhaal verwerkt, onder meer verwijzingen naar musicals als Jesus Christ Superstar, Elizabeth en Hair. Zelfs actuele (landelijke) gebeurtenissen vonden hun weg naar het script, zoals de oproep van de aanvoerder van de lokale bewoners in de tijd van de Romeinen: “Willen we meer of minder Romeinen?â€uiteraard gevolgd door een schreeuwende menigte: “Minder, minder, minder!†Het zijn momenten die het geheel een humoristisch en feestelijk karakter geven.
De cast bestaat uit lokale (amateur)spelers, aangevoerd door 4 professionals. Eline Schmidt speelt de rol van Lies van Velsen en staat bijna continu op het toneel. Ze speelt heerlijk ontwapenend en laat zien een productie te kunnen dragen. Een mooie prestatie als je je bedenkt dat zij met Klaas Vaak net een première achter de rug heeft en aan het begin van een tour staat. Frédérique Sluyterman van Loo neemt diverse kleinere rollen voor haar rekening en weet elk personage een eigen karakter te geven. Ook zij maakt indruk en dat geldt eigenlijk ook voor de twee mannelijke hoofdrolspelers: Florens Eykemans en Burt Lamaker. Beiden spelen hun rollen met verve en met veel variatie.
Het Meisje van Velsen wordt zo een professionele productie doorspekt met couleur locale, zowel qua inhoud als qua uitvoering, ook op het creatieve vlak. Een gepast en geslaagd cadeau aan de Stadsschouwburg en de inwoners van Velsen die niet alleen de moeite waard is voor lokale bezoekers van het theater maar ook voor anderen. Velsen bewijst daarmee wat Daniël Cohen in zijn introductie al zei: dat in deze regio bijzonder veel activiteiten op het gebied van theater plaatsvinden.
Het Meisje van Velsen is nog te zien tot en met zondag 26 oktober in de Stadsschouwburg Velsen.
Gebeurtenissen te over die in de musical konden worden meegenomen. Het was nog wel even zoeken naar de juiste verhaallijn om de gebeurtenissen aan elkaar te verbinden. Die werd gevonden toen bekend werd dat Eline Schmidt de hoofdrol zou spelen. Eline komt zelf uit Velsen en heeft in het verleden als ouvreuse gewerkt in de Stadsschouwburg. Dat gegeven dient als rode draad voor het verhaal: Lies van Velsen, de ouvreuse van Bioscoop Rex (voorloper van het theater) droomt weg bij het zien van de films die in het theater worden gedraaid en wil dezelfde kleur en avontuur aan haar leven geven als ze op de films ziet. Zo maakt ze uiteindelijk, aan de hand van Pieter Vermeulen (onderwijzer (1843-1922) naar wie het plaatselijke Pieter Vermeulen Museum in Driehuis is genoemd) een reis door de tijd en beleeft ze wat er zich door de jaren heen in Velsen heeft voorgedaan. “Observeren, niet interfererenâ€, krijgt ze nog als tip mee, à la Back to the Future. Daar komt uiteraard niets van terecht al heeft dat uiteindelijk weinig consequenties. De tijdreis voert Lies naar verschillende belangrijke momenten uit de geschiedenis van Velsen die alle op humoristische wijze de revue passeren.
Echte Velsenaren zullen heel veel gebeurtenissen bekend voorkomen, maar ook voor niet-Velsenaren valt er veel te genieten en te lachen. Bekende namen als Cornelis Vreeswijk, Herman Heijermans en Sissi komen voorbij, mensen die op een of ander moment in de tijd passanten waren in de geschiedenis van Velsen. Ook gebeurtenissen als de aanleg van het Noordzeekanaal en de Hoogovens komen voorbij, evenals het ‘monument voor de gevallenen’ in IJmuiden. Alle gebeurtenissen worden met een kwinkslag verteld en dat slaat duidelijk aan bij het publiek, dat deze avond al in groten getale is op komen dagen. Ook kwinkslagen op musicalgebied zijn in het verhaal verwerkt, onder meer verwijzingen naar musicals als Jesus Christ Superstar, Elizabeth en Hair. Zelfs actuele (landelijke) gebeurtenissen vonden hun weg naar het script, zoals de oproep van de aanvoerder van de lokale bewoners in de tijd van de Romeinen: “Willen we meer of minder Romeinen?â€uiteraard gevolgd door een schreeuwende menigte: “Minder, minder, minder!†Het zijn momenten die het geheel een humoristisch en feestelijk karakter geven.
De cast bestaat uit lokale (amateur)spelers, aangevoerd door 4 professionals. Eline Schmidt speelt de rol van Lies van Velsen en staat bijna continu op het toneel. Ze speelt heerlijk ontwapenend en laat zien een productie te kunnen dragen. Een mooie prestatie als je je bedenkt dat zij met Klaas Vaak net een première achter de rug heeft en aan het begin van een tour staat. Frédérique Sluyterman van Loo neemt diverse kleinere rollen voor haar rekening en weet elk personage een eigen karakter te geven. Ook zij maakt indruk en dat geldt eigenlijk ook voor de twee mannelijke hoofdrolspelers: Florens Eykemans en Burt Lamaker. Beiden spelen hun rollen met verve en met veel variatie.
Het Meisje van Velsen wordt zo een professionele productie doorspekt met couleur locale, zowel qua inhoud als qua uitvoering, ook op het creatieve vlak. Een gepast en geslaagd cadeau aan de Stadsschouwburg en de inwoners van Velsen die niet alleen de moeite waard is voor lokale bezoekers van het theater maar ook voor anderen. Velsen bewijst daarmee wat Daniël Cohen in zijn introductie al zei: dat in deze regio bijzonder veel activiteiten op het gebied van theater plaatsvinden.
Het Meisje van Velsen is nog te zien tot en met zondag 26 oktober in de Stadsschouwburg Velsen.
