Bij de presentatie van de nieuwe schoolmusical “Ik zie ik zie wat jij niet ziet!†spraken we met William Spaaij over hoe belangrijk het is dat kinderen in aanraking komen met cultuur, creativiteit en fantasie. Dat gesprek sluit naadloos aan op de doelstelling van het ASK-Theater uit Apeldoorn: kinderen de gelegenheid geven tenminste 1 keer in hun jeugd met theater in een schouwburg in aanraking te komen. En dat doet men in Apeldoorn inmiddels al 115 jaar.
99 + 2 dalmatiërs laten Apeldoornse jeugd genietenâ€
Jaarlijks, rond de tijd van Sinterklaas (ASK staat oorspronkelijk voor Apeldoornse Sinterklaas Kommissie en organiseerde ook jarenlang de intocht van Sinterklaas in de stad) organiseert het ASK-Theater een voorstelling voor basisscholieren. Tegenwoordig gebeurt dat in Theater Orpheus, waar de afgelopen week 9 voorstellingen werden gegeven, met meer dan 10.000 bezoekers, voornamelijk kinderen.
Jaarlijks een prestatie van formaat en dat was de aanleiding voor MusicalNieuws om een kijkje te nemen en de voorstelling van dinsdagavond, 2 december, bij te wonen. Dit jaar was gekozen voor 99 + 2 Dalmatiërs, naar het verhaal van Dode Smith en bewerkt door Glyn Robbins en met muziek van Clous van Mechelen. Al eerder, in 2007, werd dit stuk door het ASK-Theater opgevoerd, en nu dus een reprise. Het verhaal is uiteraard gebaseerd op de 101 Dalmatiërs, die we in Nederland vooral kennen van de Disney tekenfilm uit 1961.
In dit verhaal komen de dalmatiërhonden Pepita en Pongo bij elkaar door het huwelijk van hun bazen, Roger en Anita. Ook Pepita en Pongo trouwen met elkaar en krijgen samen 15 puppies. Hun geluk wordt wreed verstoord door de snode plannen van Cruella de Vil, eigenaresse van een modehuis en op zoek naar nieuwe ideeën voor haar collectie. Zij laat haar oog vallen op de mooi getekende en karakteristieke huid van de dalmatiërhonden en geeft het boevenkoppel Jasper en Boris de opdracht om de puppies te ontvoeren. Een ramp dreigt, maar zoals het een goede kindervoorstelling betaamt loopt het uiteraard goed af, door de interventie van het speurderskoppel Kolonel Buldog en Adjudant Tibs. Niet alleen de 15 puppies van Pepita en Pongo worden gered maar ook 84 andere dalmatiërs, die door Jasper en Boris waren ontvoerd.
Het is een verhaal dat bekend zal zijn bij de meeste kinderen, maar dat weerhield hen er niet van om luid en duidelijk mee te leven met wat er op het toneel gebeurde. Alles bij elkaar duurde de voorstelling bijna twee uur, zonder pauze. Voor volwassen kijkers al een behoorlijke zit, laat staan voor kinderen, die dan ook nog met hun schoolvriendjes en –vriendinnetjes in de zaal zaten. Het is de verdienste van het ASK-Theater dat het gros van de kinderen echter geboeid bleef kijken naar wat er op het toneel gebeurde en zich niet liet afleiden door bijzaken. Af en toe was er subtiel een moment van rust ingebouwd in de voorstelling, zoals het dansnummer, uitgevoerd door Dansgroep Wensink, waarbij de kinderen even konden pauzeren en daarna het verhaal weer konden oppakken. Daarnaast werden de kinderen, vlak voor het einde, gestimuleerd om op te staan en mee te zingen en dansen met de nonnen, die zowel op het podium als in de zaal het goede voorbeeld gaven. Een mooi moment om even de benen te strekken en overtollige energie kwijt te raken.
In de cast vielen met name Leonie Kroon (Cruella de Vil) en Ton Schouten en Dennis Grefhorst (Boris en Jasper) op. Kroon speelt een heerlijk vileine vrouw van stand, niet te lief maar zeker ook niet te eng, zodat de kinderen in de zaal konden blijven genieten. Schouten en Grefhorst spelen het karakteristieke domme boevenduo, zoals vroeger Snuf en Snuitje dat deden in Pipo de Clown. Een fout duo, maar tegelijkertijd weet je al dat ze geen succes hebben met hun acties, omdat ze zichzelf wel in de nesten werken. Ook dit keer gebeurde dat natuurlijk, tot grote hilariteit van de zaal. Daarnaast vielen natuurlijk alle pupies in positieve zin op. Het moet een feest voor hen zijn geweest om voor hun eigen klasgenootjes op te treden.
Bij het slotapplaus veel herkenning en gejuich in de zaal, waarschijnlijk omdat ook veel van de volwassen acteurs bekenden van de kinderen zijn. En na afloop was de foyer gevuld met bezoekers en acteurs, die met veel plezier met iedereen op de foto gingen en handtekeningen uitdeelden. Op die manier werd de afstand tussen publiek en acteurs wel heel letterlijk zo klein mogelijk gemaakt, en het zal sommige kinderen stimuleren om zelf een keerje mee te doen met een toneelvoorstelling.
Al met al dus een geslaagde serie voorstellingen in Theater Orpheus, ter gelegenheid van 5 december, zoals het ASK lied zegt: “Een dag van vreugde, van blijde kinderlach. Dan gaan we op visite bij d’oude A.S.K. Die zal ons wel trakteren op koek en chocola.†Koek en chocola kregen we dit jaar niet, maar wel een zeer vermakelijke voorstelling.
Jaarlijks een prestatie van formaat en dat was de aanleiding voor MusicalNieuws om een kijkje te nemen en de voorstelling van dinsdagavond, 2 december, bij te wonen. Dit jaar was gekozen voor 99 + 2 Dalmatiërs, naar het verhaal van Dode Smith en bewerkt door Glyn Robbins en met muziek van Clous van Mechelen. Al eerder, in 2007, werd dit stuk door het ASK-Theater opgevoerd, en nu dus een reprise. Het verhaal is uiteraard gebaseerd op de 101 Dalmatiërs, die we in Nederland vooral kennen van de Disney tekenfilm uit 1961.
In dit verhaal komen de dalmatiërhonden Pepita en Pongo bij elkaar door het huwelijk van hun bazen, Roger en Anita. Ook Pepita en Pongo trouwen met elkaar en krijgen samen 15 puppies. Hun geluk wordt wreed verstoord door de snode plannen van Cruella de Vil, eigenaresse van een modehuis en op zoek naar nieuwe ideeën voor haar collectie. Zij laat haar oog vallen op de mooi getekende en karakteristieke huid van de dalmatiërhonden en geeft het boevenkoppel Jasper en Boris de opdracht om de puppies te ontvoeren. Een ramp dreigt, maar zoals het een goede kindervoorstelling betaamt loopt het uiteraard goed af, door de interventie van het speurderskoppel Kolonel Buldog en Adjudant Tibs. Niet alleen de 15 puppies van Pepita en Pongo worden gered maar ook 84 andere dalmatiërs, die door Jasper en Boris waren ontvoerd.
Het is een verhaal dat bekend zal zijn bij de meeste kinderen, maar dat weerhield hen er niet van om luid en duidelijk mee te leven met wat er op het toneel gebeurde. Alles bij elkaar duurde de voorstelling bijna twee uur, zonder pauze. Voor volwassen kijkers al een behoorlijke zit, laat staan voor kinderen, die dan ook nog met hun schoolvriendjes en –vriendinnetjes in de zaal zaten. Het is de verdienste van het ASK-Theater dat het gros van de kinderen echter geboeid bleef kijken naar wat er op het toneel gebeurde en zich niet liet afleiden door bijzaken. Af en toe was er subtiel een moment van rust ingebouwd in de voorstelling, zoals het dansnummer, uitgevoerd door Dansgroep Wensink, waarbij de kinderen even konden pauzeren en daarna het verhaal weer konden oppakken. Daarnaast werden de kinderen, vlak voor het einde, gestimuleerd om op te staan en mee te zingen en dansen met de nonnen, die zowel op het podium als in de zaal het goede voorbeeld gaven. Een mooi moment om even de benen te strekken en overtollige energie kwijt te raken.
In de cast vielen met name Leonie Kroon (Cruella de Vil) en Ton Schouten en Dennis Grefhorst (Boris en Jasper) op. Kroon speelt een heerlijk vileine vrouw van stand, niet te lief maar zeker ook niet te eng, zodat de kinderen in de zaal konden blijven genieten. Schouten en Grefhorst spelen het karakteristieke domme boevenduo, zoals vroeger Snuf en Snuitje dat deden in Pipo de Clown. Een fout duo, maar tegelijkertijd weet je al dat ze geen succes hebben met hun acties, omdat ze zichzelf wel in de nesten werken. Ook dit keer gebeurde dat natuurlijk, tot grote hilariteit van de zaal. Daarnaast vielen natuurlijk alle pupies in positieve zin op. Het moet een feest voor hen zijn geweest om voor hun eigen klasgenootjes op te treden.
Bij het slotapplaus veel herkenning en gejuich in de zaal, waarschijnlijk omdat ook veel van de volwassen acteurs bekenden van de kinderen zijn. En na afloop was de foyer gevuld met bezoekers en acteurs, die met veel plezier met iedereen op de foto gingen en handtekeningen uitdeelden. Op die manier werd de afstand tussen publiek en acteurs wel heel letterlijk zo klein mogelijk gemaakt, en het zal sommige kinderen stimuleren om zelf een keerje mee te doen met een toneelvoorstelling.
Al met al dus een geslaagde serie voorstellingen in Theater Orpheus, ter gelegenheid van 5 december, zoals het ASK lied zegt: “Een dag van vreugde, van blijde kinderlach. Dan gaan we op visite bij d’oude A.S.K. Die zal ons wel trakteren op koek en chocola.†Koek en chocola kregen we dit jaar niet, maar wel een zeer vermakelijke voorstelling.
