Vrijdag 16 Januari ging de nieuwste productie van Theater Terra in première: Ali Baba en de 40 Rovers, één van de bekendste en misschien wel meest vertelde sprookjes ter wereld. Theater Terra weet er een geheel nieuwe, erg frisse vertelling van te maken in de vorm van een familiemusical. Musicalnieuws was bij de première.
Ali Baba en de 40 Rovers: perfect vermaak voor 8+
In deze hernieuwde versie wordt het verhaal van Ali Baba vertelt door Scheherazade, de nieuwe vrouw van de sultan. De sultan trouwt vaak opnieuw, want hij laat zijn vrouwen altijd na één dag ombrengen. De enige manier waarop Scheherazade in leven kan blijven is door haar man een verhaal te vertellen. En dat verhaal mag niet over de liefde gaan, want de sultan haat de liefde sinds zijn eerste vrouw hem heeft verlaten. Dus vertelt Scheherazade het verhaal van Ali Baba. Op die manier worden twee verhaallijnen (die van Scheherazade’s drang te overleven, en Ali Baba’s ontdekking van de schatkamer in een rovershol) moeiteloos samen gebracht, met de nodige humor die het wisselen van karakter met zich mee brengt. Zoals we wel gewend zijn van de sprookjes van Duizend en één Nacht is het verhaal af en toe een beetje bloederig; handen worden af gehakt en lijken worden in stukken gesneden (niet in het zicht van het publiek, maar het is wel duidelijk wat er allemaal gebeurd). Dit betekent ook dat de voorstelling eigenlijk een beetje te spannend is voor de allerkleinste; de indicatie van 8+ die Theater Terra mee geeft aan de voorstelling is dus ook absoluut terecht.
Gelukkig is de voorstelling niet alleen spannend; het zit namelijk ook boordevol humor. Vanaf slapstick tot en met de wat moeilijkere woordgrappen, ze komen allemaal voorbij. De acteurs en actrices die op het podium staan kunnen hier allemaal goed mee overweg. De cast kent eigenlijk geen zwakke schakel; Desi van Doeveren als Scheherazade heeft een dijk van een stem en een komisch talent wat vooral aan het licht komt als ze in de huid van de droog komische ezel en de hysterische papegaai kruipt. Sander de Heer speelt alle slechteriken in het stuk; de rovershoofdman en de sultan (die uiteindelijk natuurlijk in de ban raakt van het verhaal en tot inkeer komt). Hij doet dat met verve, en weet zowel goed te intimideren als slechterik als de dommigheid van de sultan door te laten schijnen. Koen Iking, die zowel Ali Baba’s broer Kassim als Kassim’s vrouw speelt, gaat ogenschijnlijk zonder moeite om met het duet wat hij met zichzelf moet zingen. Het hoge stemmetje wat hij daarbij opzet als Kassim’s vrouw werkt voortreffelijk . Ook Shaneequa Thelissen als slavin Morgiana is ook een plezier om naar te kijken; vooral als zij Ali Baba’s leven meerdere keren redt. Morgiana is zeker geen damsel in distress. Maar de echte ster van de voorstelling is toch Juliann Ubbergen als Ali Baba. Zijn acteerwerk is ontzettend sterk; Ali Baba is dapper, ontroerend, komisch, en af en toe een beetje dom en koppig. Met zijn natuurlijke charme weet Ubbergen zijn karakter uitstekent tot leven te brengen. Daarnaast bezit hij een stem die heerlijk is om naar te luisteren.
Een groot compliment moet ook aan Joris van Veldhoven worden gegeven, die op ingenieuze wijze de poppen heeft gecreëerd die in de voorstelling worden gebruikt. Ali Baba’s ezeltje is niet alleen één van de leukste karakters, maar de pop is prachtig gemaakt en is op multifunctionele wijze te gebruiken. De muziek, geschreven door Fons Merkies en Floris Verbeij, weet ook goed de toon te zetten. De Oosterse klanken klinken er goed in door maar er zit ook een vriendelijke pop-sound in, die zeker voor de kinderen erg leuk is om naar te luisteren. Dat het script en de liedteksten soms wat té kinderlijk zijn om voor de ouders ook interessant te zijn maakt eigenlijk helemaal niet uit; ze zijn begrijpelijk en natuurlijk bevatten ze ook de nodige moraal, wat dat betreft doen de teksten wat ze moeten doen. Het concept van de raamvertelling is leuk bedacht en werkt heel erg goed, de kinderen worden helemaal mee gesleept in beiden verhalen en laten dus af en toe ook goed hun mening horen. Met een ijzersterke cast, een mooi decor, prachtige poppen en een goede score, is Ali Baba een plezier om naar te kijken én te luisteren. Perfect vermaak.
Door Lina Knol
Gelukkig is de voorstelling niet alleen spannend; het zit namelijk ook boordevol humor. Vanaf slapstick tot en met de wat moeilijkere woordgrappen, ze komen allemaal voorbij. De acteurs en actrices die op het podium staan kunnen hier allemaal goed mee overweg. De cast kent eigenlijk geen zwakke schakel; Desi van Doeveren als Scheherazade heeft een dijk van een stem en een komisch talent wat vooral aan het licht komt als ze in de huid van de droog komische ezel en de hysterische papegaai kruipt. Sander de Heer speelt alle slechteriken in het stuk; de rovershoofdman en de sultan (die uiteindelijk natuurlijk in de ban raakt van het verhaal en tot inkeer komt). Hij doet dat met verve, en weet zowel goed te intimideren als slechterik als de dommigheid van de sultan door te laten schijnen. Koen Iking, die zowel Ali Baba’s broer Kassim als Kassim’s vrouw speelt, gaat ogenschijnlijk zonder moeite om met het duet wat hij met zichzelf moet zingen. Het hoge stemmetje wat hij daarbij opzet als Kassim’s vrouw werkt voortreffelijk . Ook Shaneequa Thelissen als slavin Morgiana is ook een plezier om naar te kijken; vooral als zij Ali Baba’s leven meerdere keren redt. Morgiana is zeker geen damsel in distress. Maar de echte ster van de voorstelling is toch Juliann Ubbergen als Ali Baba. Zijn acteerwerk is ontzettend sterk; Ali Baba is dapper, ontroerend, komisch, en af en toe een beetje dom en koppig. Met zijn natuurlijke charme weet Ubbergen zijn karakter uitstekent tot leven te brengen. Daarnaast bezit hij een stem die heerlijk is om naar te luisteren.
Een groot compliment moet ook aan Joris van Veldhoven worden gegeven, die op ingenieuze wijze de poppen heeft gecreëerd die in de voorstelling worden gebruikt. Ali Baba’s ezeltje is niet alleen één van de leukste karakters, maar de pop is prachtig gemaakt en is op multifunctionele wijze te gebruiken. De muziek, geschreven door Fons Merkies en Floris Verbeij, weet ook goed de toon te zetten. De Oosterse klanken klinken er goed in door maar er zit ook een vriendelijke pop-sound in, die zeker voor de kinderen erg leuk is om naar te luisteren. Dat het script en de liedteksten soms wat té kinderlijk zijn om voor de ouders ook interessant te zijn maakt eigenlijk helemaal niet uit; ze zijn begrijpelijk en natuurlijk bevatten ze ook de nodige moraal, wat dat betreft doen de teksten wat ze moeten doen. Het concept van de raamvertelling is leuk bedacht en werkt heel erg goed, de kinderen worden helemaal mee gesleept in beiden verhalen en laten dus af en toe ook goed hun mening horen. Met een ijzersterke cast, een mooi decor, prachtige poppen en een goede score, is Ali Baba een plezier om naar te kijken én te luisteren. Perfect vermaak.
Door Lina Knol
