Men neme een ruime dosis gitzwarte ondertoon, mengt dat met heerlijke humor en laat dat spelen door de briljante Ward Kamps, Ellen Parren en Abdelkarim el Baz die je in een prachtig decor zet. Het resultaat is een verrukkelijk brouwsel vakmanschap. Wat een heerlijke voorstelling met een duidelijke boodschap: Luister niet naar je moeder.
Alles is de schuld van je moeder, heerlijk kindertheater: je moeder is een diva
De tweeling Valencia en Vincent vechten tegen demonen in hun hoofd, alle soms overrelativerende en dan weer dramatische uitspraken en levenswijsheden die ze sinds hun jeugd hebben meegekregen en waardoor ze in een wonderlijke symbiose en een destructief isolement terecht zijn gekomen. De one liners die ze de wereld in slingeren alleen al zijn een feest : "Je bent van je mislukking gaan houden,dat zie je wel vaker bij blije mensen" of een betoogje over de stoute meneer suiker uit New York. Een, of eigenlijk twee figuren van buiten slaan deuken in hun werkelijkheid en verleiden ze tot het doorbreken van hun grijsheid. Eind goed al goed,of toch niet? Dat mag je zelf bedenken.
In al die humor zit een wijze les : laat je niet vastzetten in dingen die je zijn ingeprent en het is allemaal de schuld van je moeder. Dat zit er zo prettig ingevlochten dat wie wil er zijn voordeel mee kan doen of juist er heel hard om kan lachen.
Het is gewoon echt goed. De scene van de gitaarleraar met Pappi is briljant, net als de scene met de roze handschoenen. De choreografie klopt,de teksten staan. De mimiek van Ward Kamps is om in te lijsten en de bewegingen van Ellen Parren zijn perfect getimed.
Trek je niets aan van storm en regen. Neem je kinderen, kleinkinderen, neefjes, nichtjes en buurkinderen onder je arm en neem ze mee naar het theater. Zij hebben een middag feest en jij kan na afloop als het goed is ook hard lachen om jezelf.
speellijst: https://toneelmakerij.nl/nl/voorstellingen/mijn-moeder-is-een-diva/
Door: Elise Kant
In al die humor zit een wijze les : laat je niet vastzetten in dingen die je zijn ingeprent en het is allemaal de schuld van je moeder. Dat zit er zo prettig ingevlochten dat wie wil er zijn voordeel mee kan doen of juist er heel hard om kan lachen.
Het is gewoon echt goed. De scene van de gitaarleraar met Pappi is briljant, net als de scene met de roze handschoenen. De choreografie klopt,de teksten staan. De mimiek van Ward Kamps is om in te lijsten en de bewegingen van Ellen Parren zijn perfect getimed.
Trek je niets aan van storm en regen. Neem je kinderen, kleinkinderen, neefjes, nichtjes en buurkinderen onder je arm en neem ze mee naar het theater. Zij hebben een middag feest en jij kan na afloop als het goed is ook hard lachen om jezelf.
speellijst: https://toneelmakerij.nl/nl/voorstellingen/mijn-moeder-is-een-diva/
Door: Elise Kant
