Vorig jaar vond Assisen na vijf theatervoorstellingen haar weg naar de televisie. Na een succesvol tweede televisieseizoen op de buis keert Assisen terug op de planken met Assisen live: De kotmoord. Backstage Producties en Play slaan de handen ineen om wederom een spannend verhaal op de planken te zetten. Peter Römer en Frank van Laecke verzorgden het script en Filip Peeters de regie. Voor deze laatste was het een ware familieuitstap: zijn vrouw An Miller speelt een van de getuigen, en zijn dochter Lance Peeters heeft de hoofdrol als slachtoffer in dit verhaal.
Assisen Live: De Kotmoord, het fenomeen dat nog niet is uitgespeeld
Heeft de studente zelfmoord gepleegd of was er meer aan de hand? Dit is dé centrale vraag in de rechtbank. De ogenschijnlijke zelfmoord wordt al snel in twijfel getrokken en zo eindigt de beklaagde (Ben Segers) op de bank. Het publiek heeft een interactieve rol in deze voorstelling: na het horen van de getuigen en het zien van korte scènes beslissen zij door middel van stemming wat het lot van de beklaagde is. Extra goed opletten dus! Het leuke hieraan is dat iedere voorstelling anders kan zijn: wordt de beklaagde vrijgelaten of naar de gevangenis gebracht? Hoe dan ook krijgt het publiek daarna te zien wat er écht gebeurd is. Een deel van het publiek zal juist zijn en een deel zal het fout hebben gehad. Iets wat erna voor extra gespreksstof zorgt bij het verlaten van de zaal.
Wie dacht dat dit een toneelstuk was zonder zang leek eventjes bedrogen uit te komen. An Miller zingt een bescheiden liedje aan het begin van de voorstelling. Iets wat jammer genoeg niet veel bijdroeg aan de intro van het verhaal. Het eerste half uur van de voorstelling was erg kwakkelend. Meerdere acteurs struikelden over hun teksten. Ook Sien Eggers als voorzitter van het hof had een rol die eerder afleidend was dan aanvullend. Zo werden veel zinnen verkeerd uitgesproken en het gegiechel kwam niet over als een professionele voorzitter. Een serieuzere voorzitter was fijn geweest om orde in de rechtszaal te houden. Wat wel voor de komische noot zorgde en totaal in het verhaal paste, was Ini Massez als de getuige. Ze doet denken aan het rolletje van Kim van Oncen in de vorige theatershow van Assisen. Ze is een flapuit, heeft veel verhalen te vertellen en gooit haar mening over alles te pas en te onpas uit. Juist op dat moment werd er door de voorzitter niet al te streng opgetreden, wat afleidend was. Maar Ini was op dreef.
Het decor is simpel en statisch. Met enkele houten panelen wordt een Assisenzaal nagebootst. De acteurs zitten of staan uiteraard netjes achter de beklaagdenbank of als getuige. Tussendoor worden scènes getoond hoe de gesprekken er echt aan toe gingen. Als ‘decorwissel’ gaat het licht even uit en wordt er (iets te luide) muziek getoond. Op het begin en het einde komt een scherm naar beneden om het verhaal meer kracht bij te geven. Het is mooi in beeld gebracht, maar wederom niet per se een fijne extra. We hadden het einde juist live op het podium willen zien, in plaats van een mooi in beeld gebrachte video.
Diepte van de karakters krijg je niet altijd mee. Het is natuurlijk maar een kleine twee uur waarin het verhaal moet worden verteld, in plaats van 6 tot 8 afleveringen op televisie. En aangezien het publiek meerdere denkpistes voorgeschoteld moet krijgen zodat er structureel getwijfeld wordt, komt het hier en daar kortaf over. In de rechtbank gebeuren ook onnodige afleidende zaken, waardoor de essentie soms verloren gaat. Vergeleken met vorige Assisen-theatershows is dit eentje die minder blijft hangen. We worden net wat minder in het verhaal gezogen dan anders. De topcast, het toch verrassende einde en het toffe concept zorgt dat het fenomeen van Assisen zeker nog niet is uitgespeeld.
Assisen: De Kotmoord’ speelt nog tot en met 12 mei in Theater Elckerlyc Antwerpen, op 25 en 26 mei in Trixxo Hasselt en op 9 en 16 juni in Capitole Gent. Meer info via backstage-producties.be.
Door Samantha Brouwers
Wie dacht dat dit een toneelstuk was zonder zang leek eventjes bedrogen uit te komen. An Miller zingt een bescheiden liedje aan het begin van de voorstelling. Iets wat jammer genoeg niet veel bijdroeg aan de intro van het verhaal. Het eerste half uur van de voorstelling was erg kwakkelend. Meerdere acteurs struikelden over hun teksten. Ook Sien Eggers als voorzitter van het hof had een rol die eerder afleidend was dan aanvullend. Zo werden veel zinnen verkeerd uitgesproken en het gegiechel kwam niet over als een professionele voorzitter. Een serieuzere voorzitter was fijn geweest om orde in de rechtszaal te houden. Wat wel voor de komische noot zorgde en totaal in het verhaal paste, was Ini Massez als de getuige. Ze doet denken aan het rolletje van Kim van Oncen in de vorige theatershow van Assisen. Ze is een flapuit, heeft veel verhalen te vertellen en gooit haar mening over alles te pas en te onpas uit. Juist op dat moment werd er door de voorzitter niet al te streng opgetreden, wat afleidend was. Maar Ini was op dreef.
Het decor is simpel en statisch. Met enkele houten panelen wordt een Assisenzaal nagebootst. De acteurs zitten of staan uiteraard netjes achter de beklaagdenbank of als getuige. Tussendoor worden scènes getoond hoe de gesprekken er echt aan toe gingen. Als ‘decorwissel’ gaat het licht even uit en wordt er (iets te luide) muziek getoond. Op het begin en het einde komt een scherm naar beneden om het verhaal meer kracht bij te geven. Het is mooi in beeld gebracht, maar wederom niet per se een fijne extra. We hadden het einde juist live op het podium willen zien, in plaats van een mooi in beeld gebrachte video.
Diepte van de karakters krijg je niet altijd mee. Het is natuurlijk maar een kleine twee uur waarin het verhaal moet worden verteld, in plaats van 6 tot 8 afleveringen op televisie. En aangezien het publiek meerdere denkpistes voorgeschoteld moet krijgen zodat er structureel getwijfeld wordt, komt het hier en daar kortaf over. In de rechtbank gebeuren ook onnodige afleidende zaken, waardoor de essentie soms verloren gaat. Vergeleken met vorige Assisen-theatershows is dit eentje die minder blijft hangen. We worden net wat minder in het verhaal gezogen dan anders. De topcast, het toch verrassende einde en het toffe concept zorgt dat het fenomeen van Assisen zeker nog niet is uitgespeeld.
Assisen: De Kotmoord’ speelt nog tot en met 12 mei in Theater Elckerlyc Antwerpen, op 25 en 26 mei in Trixxo Hasselt en op 9 en 16 juni in Capitole Gent. Meer info via backstage-producties.be.
Door Samantha Brouwers
