Ciske de Rat is een ontroerend verhaal van een jongen die op dreigt te groeien voor galg en rad(t), maar dankzij de hulp van mensen die door de branie zijn verdriet zien uiteindelijk goed terecht komt. Het is het verhaal van de volwassen Ciske in de oorlog. Kunstig door elkaar verweven in een musical die je beurtelings doet lachen en huilen.
Ciske de Rat bewijst terecht terug te zijn
Absolute ster van de voorstelling is Ellen Evers. De gemene moeder van Ciske. Een razende feeks waar je tegelijk sympathie voor moet voelen, omdat zulk gedrag nooit uit het niets kan komen en je ook hier een wereld van verdriet achter voelt. De gelaagdheid waarmee Ellen moeder Vrijmoeth neerzet is absoluut indrukwekkend.
Als Tante Jans zagen wij understudy Barbara Hemminga, maar aan haar spel en zang was niet te merken dat zij geen eerste cast was. Wij zagen een volwaardig tegenhanger van moeder Vrijmoeth en vroegen ons af of eerste cast Tante Jans: Brigitte Nijman het nóg beter zou hebben gedaan.
Ad Knippels zet een meer dan geloofwaardige meester Bruis neer, met zijn heerlijke stem een genot om naar te luisteren en naar te kijken.
Ditzelfde kan gezegd worden over Ger Otten die als Henri en als Maatsuyker weer een voortreffelijk visitekaartje afgeeft.
Danny de Munck is nog een goede zanger en het repertoire is helemaal op zijn lijf geschreven, maar hij domineert niet. Zodat dit een voorstelling is, waar iedereen tot zijn recht kan komen.
Als kleine Ciske zagen wij Abel. Abel was in eerste instantie gecast voor de rol van Dorus, maar tijdens de repetities zag regisseur Paul Eenens toch een Ciske in hem. MusicalNieuws snapt helemaal waarom de regisseur deze beslissing heeft genomen. Abel is een geweldige Ciske, overtuigend en innemend.
Het decor is geminimaliseerd ten opzichte van de vorige versie, maar hierdoor zijn de scenewisselingen sneller en heeft de hele voorstelling nog net iets meer vaart.
Ook de aanpassingen aan de nummers geeft een gunstig eindresultaat aan de voorstelling.
Ciske de Rat is inmiddels verlengd en zal in juli weer terug komen in het Delamar Theater en wij kunnen niet anders zeggen dan: TERECHT!
Ons fotoverslag vindt U HIER
Als Tante Jans zagen wij understudy Barbara Hemminga, maar aan haar spel en zang was niet te merken dat zij geen eerste cast was. Wij zagen een volwaardig tegenhanger van moeder Vrijmoeth en vroegen ons af of eerste cast Tante Jans: Brigitte Nijman het nóg beter zou hebben gedaan.
Ad Knippels zet een meer dan geloofwaardige meester Bruis neer, met zijn heerlijke stem een genot om naar te luisteren en naar te kijken.
Ditzelfde kan gezegd worden over Ger Otten die als Henri en als Maatsuyker weer een voortreffelijk visitekaartje afgeeft.
Danny de Munck is nog een goede zanger en het repertoire is helemaal op zijn lijf geschreven, maar hij domineert niet. Zodat dit een voorstelling is, waar iedereen tot zijn recht kan komen.
Als kleine Ciske zagen wij Abel. Abel was in eerste instantie gecast voor de rol van Dorus, maar tijdens de repetities zag regisseur Paul Eenens toch een Ciske in hem. MusicalNieuws snapt helemaal waarom de regisseur deze beslissing heeft genomen. Abel is een geweldige Ciske, overtuigend en innemend.
Het decor is geminimaliseerd ten opzichte van de vorige versie, maar hierdoor zijn de scenewisselingen sneller en heeft de hele voorstelling nog net iets meer vaart.
Ook de aanpassingen aan de nummers geeft een gunstig eindresultaat aan de voorstelling.
Ciske de Rat is inmiddels verlengd en zal in juli weer terug komen in het Delamar Theater en wij kunnen niet anders zeggen dan: TERECHT!
Ons fotoverslag vindt U HIER
