Theater maken is een vak, daar zijn we het allemaal over eens. Maar elke theatermaker heeft het vak ooit moeten leren. Het afgelopen cursusjaar faciliteerde het NJMT voor het eerst de Creatieklas, waar iedereen vanaf 16 jaar zich voor kon aanmelden. Om samen met Elise Berends een jaar te werken aan een (muziek)theatervoorstelling. De eerste Creatieklas speelde afgelopen zondag, 1 juli, het product van een jaar lang zwoegen, vallen, opstaan, weer vallen en weer opstaan. En dat product, “Ibimus” maakt behoorlijk wat indruk.
Creatieklas van het NJMT speelt indrukwekkende eigen productie "Ibimus"
“Ibimus” gaat over zes jonge vrouwen die deel uitmaken van de Amerikaanse sekte ‘Fundamentele Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der laatste dagen’ (FLDS), geleid door Warren Jeffs. De FLDS was een afsplitsing van de kerk van de mormonen en scheidde zich af op het moment dat deze kerk zich neerlegde bij de eis van de Amerikaanse overheid dat polygamie moest worden afgeschaft.
Als leider van de sekte (waar seksueel misbruik en incest welig tierde) had Jeffs de macht om vrouwen (waarvan velen nog minderjarig) toe te wijzen als bruid aan mannelijke sekteleden. Zelf had hij meer dan 70 vrouwen, waarvan de jongste 8 jaar was, en het hoogste doel van alle vrouwen in deze sekte leek wel een huwelijk met Jeffs en het baren van een kind van hem. Jeffs zit momenteel een gevangenisstraf uit van levenslang plus 20 jaar.
In de eerste akte zien we de zes jonge vrouwen in een bunker, waar ze al meer dan 100 dagen verblijven, wachtend op het einde der tijden. We zien de verveling, hun verlangens en de sterke onderlinge band met elkaar. We zien ook de kracht van hun geloof in hun kerk en leider. Maar we zien ook dat één van hen een miskraam krijgt, een misdaad in de ogen van de anderen. Aan het eind van de eerste akte valt de politie hun schuilplaats binnen en komen ze terecht in een opvanghuis.
In dat opvanghuis speelt de tweede akte zich af en zien we hoe de groep vrouwen zich verhoudt tot de andere bewoners: jonge vrouwen en meisjes die al heel wat voor hun kiezen hebben gekregen. De FLDS’ers houden zich sterk en houden vast aan hun opvattingen, al brokkelt dat rotsvaste geloof bij sommigen wel langzaam af. De andere bewoners, zoals Emily, zien juist de goede aspecten van de FLDS’ers, zoals hun saamhorigheid en onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit aan God, elkaar, maar ook aan hun leider Warren Jeffs. Ontvankelijk en beïnvloedbaar als zij is levert zij uiteindelijk het ultieme offer in haar onweerstaanbare drang om (voor het eerst in haar leven) ergens bij te horen. En zij is niet de enige die dat ultieme offer brengt.
Het is een opmerkelijke en verrassende keuze qua onderwerp en thema; een keuze ook die respect afdwingt omdat de Creatieklas het zichzelf daarmee niet gemakkelijk maakt. En misschien nog respectvoller omdat ze erin slagen om een voorstelling neer te zetten die van begin tot eind boeit, verrast, emotioneert en tot denken aanzet. De verhaallijn is duidelijk, krijgt meer diepte door de verhaallijnen van de individuele karakters maar verzand daardoor niet. Niet alleen het hoofdthema, het geloof, intrigeert, maar ook onderliggende en actuele thema’s als individualisme vs groepsdynamiek, #metoo en religieus extremisme. Respect ook voor een einde dat geen voor de hand liggend einde is en waar men ook niet de makkelijkste weg kiest.
Zelfs de muziek is door de Creatieklas zelf gemaakt: waar professionele makers soms teruggrijpen naar bestaande nummers worden we hier getrakteerd op nieuwe composities. Zelfs in de pauze wordt hard gewerkt om de set volledig te veranderen van bunker naar opvanghuis. Sterk acteerwerk, mooie zang, de Creatieklas maakt de verwachtingen met “Ibimus” meer dan waar en in de cast is geen zwakke schakel te ontdekken.
Ook komend lesseizoen is er bij het NJMT plaats voor de Creatieklas en zullen een aantal jonge theatermakers zich wagen aan een geheel nieuwe, eigen, productie waar we nu al naar uitkijken. En eigenlijk hopen we ook op een extra voorstelling van Ibimus zodat meer mensen het eindproduct van de Creatieklas kunnen bekijken.
“Ibimus” werd, onder begeleiding van Elise Berends, gemaakt én gespeeld door Esmeralda van der Weide, Wera Misset, Dieuwertje Franssen, Linda van Beest, Nathalie Meijer, Sofie den Boer, Veronique Zonnenveld, Timon Kornelis, Zoë van der Velde, Emsee Baerts en Naïma Bayo.
Kijk HIER voor onze scenefoto’s van “Ibimus”. Wil je meer zien van deze voorstelling? Hou dan onze facebook pagina in de gaten waar we binnenkort een uitgebreide fotoreportage zullen plaatsen.
Als leider van de sekte (waar seksueel misbruik en incest welig tierde) had Jeffs de macht om vrouwen (waarvan velen nog minderjarig) toe te wijzen als bruid aan mannelijke sekteleden. Zelf had hij meer dan 70 vrouwen, waarvan de jongste 8 jaar was, en het hoogste doel van alle vrouwen in deze sekte leek wel een huwelijk met Jeffs en het baren van een kind van hem. Jeffs zit momenteel een gevangenisstraf uit van levenslang plus 20 jaar.
In de eerste akte zien we de zes jonge vrouwen in een bunker, waar ze al meer dan 100 dagen verblijven, wachtend op het einde der tijden. We zien de verveling, hun verlangens en de sterke onderlinge band met elkaar. We zien ook de kracht van hun geloof in hun kerk en leider. Maar we zien ook dat één van hen een miskraam krijgt, een misdaad in de ogen van de anderen. Aan het eind van de eerste akte valt de politie hun schuilplaats binnen en komen ze terecht in een opvanghuis.
In dat opvanghuis speelt de tweede akte zich af en zien we hoe de groep vrouwen zich verhoudt tot de andere bewoners: jonge vrouwen en meisjes die al heel wat voor hun kiezen hebben gekregen. De FLDS’ers houden zich sterk en houden vast aan hun opvattingen, al brokkelt dat rotsvaste geloof bij sommigen wel langzaam af. De andere bewoners, zoals Emily, zien juist de goede aspecten van de FLDS’ers, zoals hun saamhorigheid en onvoorwaardelijke liefde en loyaliteit aan God, elkaar, maar ook aan hun leider Warren Jeffs. Ontvankelijk en beïnvloedbaar als zij is levert zij uiteindelijk het ultieme offer in haar onweerstaanbare drang om (voor het eerst in haar leven) ergens bij te horen. En zij is niet de enige die dat ultieme offer brengt.
Het is een opmerkelijke en verrassende keuze qua onderwerp en thema; een keuze ook die respect afdwingt omdat de Creatieklas het zichzelf daarmee niet gemakkelijk maakt. En misschien nog respectvoller omdat ze erin slagen om een voorstelling neer te zetten die van begin tot eind boeit, verrast, emotioneert en tot denken aanzet. De verhaallijn is duidelijk, krijgt meer diepte door de verhaallijnen van de individuele karakters maar verzand daardoor niet. Niet alleen het hoofdthema, het geloof, intrigeert, maar ook onderliggende en actuele thema’s als individualisme vs groepsdynamiek, #metoo en religieus extremisme. Respect ook voor een einde dat geen voor de hand liggend einde is en waar men ook niet de makkelijkste weg kiest.
Zelfs de muziek is door de Creatieklas zelf gemaakt: waar professionele makers soms teruggrijpen naar bestaande nummers worden we hier getrakteerd op nieuwe composities. Zelfs in de pauze wordt hard gewerkt om de set volledig te veranderen van bunker naar opvanghuis. Sterk acteerwerk, mooie zang, de Creatieklas maakt de verwachtingen met “Ibimus” meer dan waar en in de cast is geen zwakke schakel te ontdekken.
Ook komend lesseizoen is er bij het NJMT plaats voor de Creatieklas en zullen een aantal jonge theatermakers zich wagen aan een geheel nieuwe, eigen, productie waar we nu al naar uitkijken. En eigenlijk hopen we ook op een extra voorstelling van Ibimus zodat meer mensen het eindproduct van de Creatieklas kunnen bekijken.
“Ibimus” werd, onder begeleiding van Elise Berends, gemaakt én gespeeld door Esmeralda van der Weide, Wera Misset, Dieuwertje Franssen, Linda van Beest, Nathalie Meijer, Sofie den Boer, Veronique Zonnenveld, Timon Kornelis, Zoë van der Velde, Emsee Baerts en Naïma Bayo.
Kijk HIER voor onze scenefoto’s van “Ibimus”. Wil je meer zien van deze voorstelling? Hou dan onze facebook pagina in de gaten waar we binnenkort een uitgebreide fotoreportage zullen plaatsen.
