Is vrijheid in alle vormen het hoogste goed dat je je als kunstenaar kunt veroorloven of kom je op een gegeven moment op een leeftijd waarop dit ideaal ondergeschikt wordt aan de hunkering naar een financieel stabiel leven?
Dolende dertigers op zoek naar een blauwdruk voor een nog beter leven
Over dit vraagstuk gaat ‘Blauwdruk voor een nog beter leven’, de nieuwste productie van het Nationale Toneel, die op zaterdag 7 november in première ging in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag. Geïnspireerd door ‘Design for living’ uit 1933 van de legendarische Britse toneelschrijver Noël Coward schreef Ilja Leonard Pfeijffer een eigentijdse versie van deze grimmige komedie over idealen, een vierhoeksverhouding en het verlangen naar een normaal leven, wat dat dan ook moge zijn.
Fotografe Hilde (Anniek Pheifer), kunstschilder Otto (Matteo van der Grijn ) en theatermaker Leo (Jeroen Spitzenberger) zijn vrijgevochten dertigers die worstelen met hun zucht naar artistieke autonomie aan de ene kant en de hunkering naar een stabiel bestaan door het najagen van commercieel succes aan de andere kant. Leo heeft een moeilijke relatie met zijn oudere broer Ernst (Victor Linthorst), een topbankier die weliswaar neerkijkt op de leefstijl van zijn broer en diens vrienden, maar zich toch financieel over hen ontfermt. Ondertussen zet Mathilde (Betty Schuurman) de relaties tussen de vier vrienden behoorlijk op scherp.
‘Blauwdruk voor een nog beter leven’ bestaat uit vier bedrijven die zich ieder op een andere plaats afspelen. Op het podium wordt gebruik gemaakt van een flexibel houten decor dat per bedrijf aangepast wordt. Hierdoor ontstaat een duidelijke scheiding tussen de verschillende bedrijven en plaatsen. Deze scheiding wordt versterkt door de verschillende verbintenissen die Hilde, Otto, Leo en Ernst per bedrijf met elkaar aangaan. Deze continu wisselende relaties verrassen de toeschouwer en zorgen ervoor dat het publiek nieuwsgierig blijft naar hoe ieder personage zijn of haar oplossing zoekt uit het duivelse dilemma. Het thema wordt tot in de puntjes uitgewerkt. Ieder personage, met uitzondering van Mathilde, maakt een interessante ontwikkeling door waardoor er een voorstelling met verschillende lagen ontstaat. De dialogen zijn snel en doorspekt met humor en cynisme. Er valt veel te lachen in ‘Blauwdruk voor een nog beter leven’, vooral in het vierde bedrijf waarin alle personages bij elkaar komen en met elkaar hun gezamenlijke toekomst bespreken.
Regisseur Johan Doesburg, die aan het eind van dit seizoen afscheid neemt van het Nationale Toneel, is er samen met de cast en creatives in geslaagd om een prachtige voorstelling te maken die staat als een huis.
‘Blauwdruk voor een nog beter leven’ is tot en met 1 februari 2015 te zien in diverse theaters in Nederland.
Fotografe Hilde (Anniek Pheifer), kunstschilder Otto (Matteo van der Grijn ) en theatermaker Leo (Jeroen Spitzenberger) zijn vrijgevochten dertigers die worstelen met hun zucht naar artistieke autonomie aan de ene kant en de hunkering naar een stabiel bestaan door het najagen van commercieel succes aan de andere kant. Leo heeft een moeilijke relatie met zijn oudere broer Ernst (Victor Linthorst), een topbankier die weliswaar neerkijkt op de leefstijl van zijn broer en diens vrienden, maar zich toch financieel over hen ontfermt. Ondertussen zet Mathilde (Betty Schuurman) de relaties tussen de vier vrienden behoorlijk op scherp.
‘Blauwdruk voor een nog beter leven’ bestaat uit vier bedrijven die zich ieder op een andere plaats afspelen. Op het podium wordt gebruik gemaakt van een flexibel houten decor dat per bedrijf aangepast wordt. Hierdoor ontstaat een duidelijke scheiding tussen de verschillende bedrijven en plaatsen. Deze scheiding wordt versterkt door de verschillende verbintenissen die Hilde, Otto, Leo en Ernst per bedrijf met elkaar aangaan. Deze continu wisselende relaties verrassen de toeschouwer en zorgen ervoor dat het publiek nieuwsgierig blijft naar hoe ieder personage zijn of haar oplossing zoekt uit het duivelse dilemma. Het thema wordt tot in de puntjes uitgewerkt. Ieder personage, met uitzondering van Mathilde, maakt een interessante ontwikkeling door waardoor er een voorstelling met verschillende lagen ontstaat. De dialogen zijn snel en doorspekt met humor en cynisme. Er valt veel te lachen in ‘Blauwdruk voor een nog beter leven’, vooral in het vierde bedrijf waarin alle personages bij elkaar komen en met elkaar hun gezamenlijke toekomst bespreken.
Regisseur Johan Doesburg, die aan het eind van dit seizoen afscheid neemt van het Nationale Toneel, is er samen met de cast en creatives in geslaagd om een prachtige voorstelling te maken die staat als een huis.
‘Blauwdruk voor een nog beter leven’ is tot en met 1 februari 2015 te zien in diverse theaters in Nederland.
