Een zwoele zomeravond, een lief en beetje kneuterig decor, een ondergaande zon, een vriendelijke sfeer en een cast en crew die niet alleen liefde hebben voor acteren maar ook voor het verhaal van Giethoorn. Het dorp met 1,2 miljoen toeristen per jaar, heel veel bootjes, verbondenheid en de Fanfare! De film van Bert Haanstra uit 1958. De op één na best bekeken Nederlandse film ooit.
Een onweerstaanbare theaterversie van de Fanfare. Ga dat zien
"Je moet hier geen megalomane producties neerzetten. Dit is anders dan de andere voorstellingen op locatie. We hebben geen winstoogmerk. Dit moet hier passen. Kneuterig zijn" producent Han Evers van stichting M.O.L. is er duidelijk over " Na eerdere producties in deze regio en in Giethoorn die de aandacht trokken moest het nu de Fanfare zijn en dan een stuk op de maat van Giethoorn!”
En dat is ten volle gelukt. Vanaf het moment dat je het restaurant binnenstapt, een van de zeven, waar je het bij het stuk horende diner gaat eten, stap je een beetje in vroeger. Eten aan tafels met mensen die je niet kent, een maaltijd van aardappelen, groente vlees als bij je oma is een mooi aperitief voor dat je de brug over mag naar het pop up openlucht theater. Daar begint de magie van het meegenomen worden in de belevenissen van een dorp dat balanceert tussen vroeger en nu. Het is een wentelen in nostalgie, een feest van herkenning over schermutselingen in een fanfare die in elke vereniging voorkomen, en een zoeken naar jezelf dat precies licht genoeg blijft én een ode aan de liefde in al haar verschijnsvormen. Het is allemaal met zoveel liefde bedacht en neergezet dat het voelt als een avond in een warm vrolijk bad.
Er zijn professionele hoofdrolspelers, een combo en daarnaast heel veel muzikanten en zangers afkomstig uit Giethoorn maar ook de dorpen eromheen. Leuk weetje :net als in de film van Haanstra komen de meeste fanfare spelers uit Diever!
Om het Giethoorn gevoel te krijgen was de cast een aantal weekenden in Giethoorn, waar sommigen zelfs ook les kregen om het Gieters accent onder de knie te krijgen. Maar het Giethoorn gevoel zit hem vooral in de verbondenheid die door deze productie alleen maar versterkt is aldus Sandra Boer die nauw bij de productie betrokken is. Heel veel vrijwilligers, mensen die even iets regelen. Je voelt dat ook in alles. Dit is een co-creatie van professionals en bewoners, zonder dat dat afbreuk doet aan de professionaliteit. Nee, het geeft het juist meerwaarde.
De hoofdrol is weggelegd voor de fanfare zelf en het koor. Zo gauw zij beginnen waait er een opgewonden vrolijke wind over de tribunes. De muziek vertelt het verhaal. De cast zingt ook, met daarin Hilke Bierman in een glansrol wanneer ze met haar onmiskenbare heerlijke humor zingt "ik ben toch zo systematisch"
De casting was wat je noemt heel aangenaam. We maken kennis met grootvader Strijker overtuigend gebracht door Peter van Heeringen. Voor Mattias van de Vijver, eerder dit jaar nog indrukwekkend te zien in monoloog in de voorstelling Duifje op 4 mei in Artis, was dit de eerste keer in een musical spelen en daarmee een hele prettig en goed gelukte uitdaging. Wendy Briggeman overtuigde als Aike Petter en Christiaan Koetsier zette een mooie Willem de Vries neer. Het echtpaar Gort-droog , Hilke Bierman en Fabian Jansen, had terecht de lachers op de hand.
Kortom, dit is zo’n voorstelling die je nog lang doet nagenieten. Geen giga spektakel maar een heerlijk feest. Een kleine vakantie verpakt in een complete avond uit. Een voorstelling die een reis naar Giethoorn verdient absoluut verdient.
Door Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag
En dat is ten volle gelukt. Vanaf het moment dat je het restaurant binnenstapt, een van de zeven, waar je het bij het stuk horende diner gaat eten, stap je een beetje in vroeger. Eten aan tafels met mensen die je niet kent, een maaltijd van aardappelen, groente vlees als bij je oma is een mooi aperitief voor dat je de brug over mag naar het pop up openlucht theater. Daar begint de magie van het meegenomen worden in de belevenissen van een dorp dat balanceert tussen vroeger en nu. Het is een wentelen in nostalgie, een feest van herkenning over schermutselingen in een fanfare die in elke vereniging voorkomen, en een zoeken naar jezelf dat precies licht genoeg blijft én een ode aan de liefde in al haar verschijnsvormen. Het is allemaal met zoveel liefde bedacht en neergezet dat het voelt als een avond in een warm vrolijk bad.
Er zijn professionele hoofdrolspelers, een combo en daarnaast heel veel muzikanten en zangers afkomstig uit Giethoorn maar ook de dorpen eromheen. Leuk weetje :net als in de film van Haanstra komen de meeste fanfare spelers uit Diever!
Om het Giethoorn gevoel te krijgen was de cast een aantal weekenden in Giethoorn, waar sommigen zelfs ook les kregen om het Gieters accent onder de knie te krijgen. Maar het Giethoorn gevoel zit hem vooral in de verbondenheid die door deze productie alleen maar versterkt is aldus Sandra Boer die nauw bij de productie betrokken is. Heel veel vrijwilligers, mensen die even iets regelen. Je voelt dat ook in alles. Dit is een co-creatie van professionals en bewoners, zonder dat dat afbreuk doet aan de professionaliteit. Nee, het geeft het juist meerwaarde.
De hoofdrol is weggelegd voor de fanfare zelf en het koor. Zo gauw zij beginnen waait er een opgewonden vrolijke wind over de tribunes. De muziek vertelt het verhaal. De cast zingt ook, met daarin Hilke Bierman in een glansrol wanneer ze met haar onmiskenbare heerlijke humor zingt "ik ben toch zo systematisch"
De casting was wat je noemt heel aangenaam. We maken kennis met grootvader Strijker overtuigend gebracht door Peter van Heeringen. Voor Mattias van de Vijver, eerder dit jaar nog indrukwekkend te zien in monoloog in de voorstelling Duifje op 4 mei in Artis, was dit de eerste keer in een musical spelen en daarmee een hele prettig en goed gelukte uitdaging. Wendy Briggeman overtuigde als Aike Petter en Christiaan Koetsier zette een mooie Willem de Vries neer. Het echtpaar Gort-droog , Hilke Bierman en Fabian Jansen, had terecht de lachers op de hand.
Kortom, dit is zo’n voorstelling die je nog lang doet nagenieten. Geen giga spektakel maar een heerlijk feest. Een kleine vakantie verpakt in een complete avond uit. Een voorstelling die een reis naar Giethoorn verdient absoluut verdient.
Door Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag
