Na het succes van Lang en Gelukkig, Woef Side Story, Snorro en Moord in de Kerststal brengt het RO theater De Zere Neus van Bergerac. Een vrije bewerking van het verhaal van Cyrano. Al hoewel, vrij? Er is toch vrij veel van Cyrano’s verhaal overeind gebleven, Cyrano/Roxanne/Christian, kadettenmavo, brieven, balkon, oorlog, en natuurlijk ze leefden nog lang en gelukkig (het blijft een familievoorstelling).
Heerlijk lachen om de Zere Neus van Bergerac
In Sprookjesland bemoeit de Orde van de Vrije Feeën zich met het geluk van de mensen op aarde. Eén van de feeën is verantwoordelijk voor de neus van Cyrano, die daardoor niet zo gelukkig meer is. De trollenkoning is (na een jaar of 30) achter de blunder gekomen en om oorlog in Sprookjesland te voorkomen moet die neus weer goed getoverd worden. Genoeg materiaal voor een heerlijke voorstelling.
Vanaf het moment dat Ellen Pieters en Arjan Ederveen opkomen met als eerste missie ‘een nieuwe stagiaire-fee vinden’ zit de sfeer er meteen in. Hoewel hun personages er anders over denken, voelen deze twee elkaar perfect aan en houden de lach er vanaf begin tot het eind in. Dankzij de perfecte timing van Arjan Ederveen komen veel grappen onverwacht en werken uitstekend.
Sarah Bannier als Stagiare-fee Roxanne is erg geloofwaardig als "willekeurige" vrijwilliger en pas op het moment dat zij echt teksten gaat zeggen en gaat zingen ishet duidelijk dat zij niet echt willekeurig is! Ook speelt zij een leuke Roxanne, waarbij zij zeker in de eerste scène heerlijk is om naar te kijken. Tegenover zich heeft ze Wart Kamps, die meer dan op zijn plek is als Cyrano en een Christian met een Epke Zonderlandlijf in de vorm van Marius Mensink. Zijn hersenloze macho is een hoogtepunt in de voorstelling. Vooral in de scènes 1-op-1 met Roxanne en Cyrano.
Wel is de voorstelling lang, de eerste akte klokte op bijna 1,5 uur en de tweede akte bijna een uur. Een aantal scènes en nummers voegen weinig toe of houden zelfs het verhaal op.
Maar al is het een lange zit, De Zere Neus van Bergerac is een prima voorstelling om een saaie dag in de kerstvakantie (en ook lang daarna) mee op te vrolijken.
Vanaf het moment dat Ellen Pieters en Arjan Ederveen opkomen met als eerste missie ‘een nieuwe stagiaire-fee vinden’ zit de sfeer er meteen in. Hoewel hun personages er anders over denken, voelen deze twee elkaar perfect aan en houden de lach er vanaf begin tot het eind in. Dankzij de perfecte timing van Arjan Ederveen komen veel grappen onverwacht en werken uitstekend.
Sarah Bannier als Stagiare-fee Roxanne is erg geloofwaardig als "willekeurige" vrijwilliger en pas op het moment dat zij echt teksten gaat zeggen en gaat zingen ishet duidelijk dat zij niet echt willekeurig is! Ook speelt zij een leuke Roxanne, waarbij zij zeker in de eerste scène heerlijk is om naar te kijken. Tegenover zich heeft ze Wart Kamps, die meer dan op zijn plek is als Cyrano en een Christian met een Epke Zonderlandlijf in de vorm van Marius Mensink. Zijn hersenloze macho is een hoogtepunt in de voorstelling. Vooral in de scènes 1-op-1 met Roxanne en Cyrano.
Wel is de voorstelling lang, de eerste akte klokte op bijna 1,5 uur en de tweede akte bijna een uur. Een aantal scènes en nummers voegen weinig toe of houden zelfs het verhaal op.
Maar al is het een lange zit, De Zere Neus van Bergerac is een prima voorstelling om een saaie dag in de kerstvakantie (en ook lang daarna) mee op te vrolijken.
