Eind februari 2010 zagen De Maatjes, Ineke de Geus en Gerbrand van Kolck, één van de eerste try-outs van de musical Love Never Dies in Londen. Een musical waarvoor kosten noch moeite waren gespaard. Toch was het een kleine productie in het Arts Theatre die een paar dagen later zo veel indruk op hen maakte dat deze op hun wensenlijstje kwam te staan. Afgelopen weekend was het eindelijk zo ver en beleefde A Man of no Importance in Theater Het Pakhuis in Hoorn zijn Noordhollandse première.
In "A Man of no Importance" van De Maatjes doet iedereen ertoe
In A man of no Importance (met een script van Terrence McNally en muziek en teksten van Stephen Flaherty en Lynn Ahrens) volgen we een amateur theatergroep uit Dublin die nauwe banden heeft met de St. Imelda Kerk. Alfie Byrne, regisseur, groot Oscar Wilde liefhebber en in het dagelijks leven busconducteur, wil na “The Importance of being Earnest” een ander stuk van Wilde op de planken brengen: “Salomé”. Niet iedereen is het eens met deze keuze en als Byrne wordt beschuldigd van godslastering wordt hij gedwongen om te stoppen.
Als hij dan ook nog door nare omstandigheden voor zijn homoseksualiteit moet uitkomen (in Ierland in de jaren ’60) laat iedereen hem vallen, behalve zijn theatergroep. Niet “Salomé” wordt gespeeld maar een stuk waarin Alfie de hoofdrol speelt: “De Man Die Niets Betekent”. In dit stuk speelt iedereen zichzelf en zien we het verhaal van de gebeurtenissen die hebben geleid tot het verbod op het spelen van “Salomé”.
De cast voor deze productie is met zorg samengesteld en bestaat uit spelers van verschillende Noordhollandse amateurverenigingen. Een paar van hen, Jennifer Terwel, Tonnie Meester, Mattijs Kuiper en Rogier Havelaar waren ook al van de partij in Love Story, drie jaar geleden. De cast wordt gecompleteerd door Leon Mulder, Carlo van Munster, Julia Gabeler, Marieke Welboren, Daisy Paap-Carati, Geesje All en Tim Kenter. Manje Dijkema speelt de rol van Alfie Byrne.
De wijze waarop de cast is samengesteld zorgt ervoor dat elke speler een rol speelt die hem of haar op het lijf lijkt te zijn geschreven en er geen zwakke schakel valt te ontdekken. Manje Dijkema schittert als Ierse theaterminnende busconducteur, maar eigenlijk moet dan van iedereen worden gezegd. Daisy Paap-Carati bijvoorbeeld neemt het publiek voor zich in met haar ontwapenende spel en prachtige zang. Leon Mulder pakt zijn momenten als slager Carney, de man die zich de ster van het gezelschap waant en Mattijs Kuiper laat op professionele wijze prachtig amateurspel zien. Het zijn slechts een paar voorbeelden van uitstekend spel en samenspel, waarbij elk castlid in dienst speelt van het grote geheel maar zelf ook weet te stralen.
Dat grote geheel wordt nog eens ondersteund door de keuze van de locatie en de (akoestische) begeleiding door Gerbrand van Kolck (piano), Njola Ritzen (fluit) en Onno Postma (gitaar). Het muzikale trio zit links achter op het podium en vooral in de pubscène maken zij het toneelbeeld daarbij helemaal compleet en vormen ze een organisch geheel met de cast.
Het is moeilijk te geloven dat deze groep mensen slechts 8 repetities nodig had om met “A Man of no Importance” dit niveau te halen. Maar ze doen het en het enige minpuntje is dat ze het in totaal maar vier keer mochten doen. Want meer volle zalen hadden ze met deze seizoensafsluiter absoluut verdiend.
Kijk HIER voor ons fotoverslag
Als hij dan ook nog door nare omstandigheden voor zijn homoseksualiteit moet uitkomen (in Ierland in de jaren ’60) laat iedereen hem vallen, behalve zijn theatergroep. Niet “Salomé” wordt gespeeld maar een stuk waarin Alfie de hoofdrol speelt: “De Man Die Niets Betekent”. In dit stuk speelt iedereen zichzelf en zien we het verhaal van de gebeurtenissen die hebben geleid tot het verbod op het spelen van “Salomé”.
De cast voor deze productie is met zorg samengesteld en bestaat uit spelers van verschillende Noordhollandse amateurverenigingen. Een paar van hen, Jennifer Terwel, Tonnie Meester, Mattijs Kuiper en Rogier Havelaar waren ook al van de partij in Love Story, drie jaar geleden. De cast wordt gecompleteerd door Leon Mulder, Carlo van Munster, Julia Gabeler, Marieke Welboren, Daisy Paap-Carati, Geesje All en Tim Kenter. Manje Dijkema speelt de rol van Alfie Byrne.
De wijze waarop de cast is samengesteld zorgt ervoor dat elke speler een rol speelt die hem of haar op het lijf lijkt te zijn geschreven en er geen zwakke schakel valt te ontdekken. Manje Dijkema schittert als Ierse theaterminnende busconducteur, maar eigenlijk moet dan van iedereen worden gezegd. Daisy Paap-Carati bijvoorbeeld neemt het publiek voor zich in met haar ontwapenende spel en prachtige zang. Leon Mulder pakt zijn momenten als slager Carney, de man die zich de ster van het gezelschap waant en Mattijs Kuiper laat op professionele wijze prachtig amateurspel zien. Het zijn slechts een paar voorbeelden van uitstekend spel en samenspel, waarbij elk castlid in dienst speelt van het grote geheel maar zelf ook weet te stralen.
Dat grote geheel wordt nog eens ondersteund door de keuze van de locatie en de (akoestische) begeleiding door Gerbrand van Kolck (piano), Njola Ritzen (fluit) en Onno Postma (gitaar). Het muzikale trio zit links achter op het podium en vooral in de pubscène maken zij het toneelbeeld daarbij helemaal compleet en vormen ze een organisch geheel met de cast.
Het is moeilijk te geloven dat deze groep mensen slechts 8 repetities nodig had om met “A Man of no Importance” dit niveau te halen. Maar ze doen het en het enige minpuntje is dat ze het in totaal maar vier keer mochten doen. Want meer volle zalen hadden ze met deze seizoensafsluiter absoluut verdiend.
Kijk HIER voor ons fotoverslag
