De afgelopen weken is de nieuwe musical ‘Het Meisje met het rode Haar’ begonnen aan een serie try-outs, in de aanloop naar de première die op maandag 12 oktober zal worden gespeeld in de Stadsschouwburg van Haarlem. Haarlem is de stad waar Hannie Schaft, de persoon over wie de musical vertelt, 95 jaar geleden werd geboren en waar een groot deel van het verhaal zich afspeelt. Op 10 september gaf de cast van deze nieuwe musical van DommelGraaf & Cornelissen Entertainment een voorproefje aan de pers. Na afloop van het officiële gedeelte spraken wij met regisseur Paul van Ewijk over het repetitieproces.
Interview met Paul van Ewijk over Het Meisje met het rode Haarâ€
“Het is een proces waar je zelf al jaren mee bezig bent,” begint hij te vertellen. “Het is natuurlijk niet zo dat we het vorige maand bedacht hebben. Allard Blom [red. script], Hans Cornelissen [red. artistiek directeur] en ik zijn er al heel lang mee bezig en het uiteindelijke script waarvan we nu uit vertrokken zijn in de repetitieperiode ken ik door en door. Dus ik weet de valkuilen, wist welke problemen ik tegen zou komen. Ik wilde Allard bij het schrijven ook niet limiteren dus ik zei ‘schrijf maar en ik los het op de vloer wel op’. Maar ik heb dus wel enige voorkennis op het moment dat ik ermee aan de slag ga. en ik wist welke bergen ik zou moeten beklimmen om het allemaal op te lossen. En dat gaat goed, het is leuk en ik ben gezegend met een hele toegewijde groep! De sfeer is uitstekend. Omdat het een heel zwaar onderwerp is is het ook wel goed dat je het soms met elkaar kunt relativeren. Er wordt dus ook nog heel wat gelachen tijdens de repetitie. Om vervolgens weer in de ernst van het onderwerp door te kunnen gaan.”
“De basis van waaruit je vertrekt is dat de spelers, die aan mij zijn toevertrouwd, zich veilig voelen. Wat we hier doen en met zijn allen aan het uitproberen zijn blijft tussen deze vier muren. Dus als je iets geks bedenkt: niemand gaat op zijn bek. Vanuit die veiligheid die je geeft en het vertrouwen dat je ze geeft dat ze het kunnen, doen mensen hele mooie dingen. en dan gaat de voorstelling uiteindelijk wel vliegen, hoop ik. We zitten nu [ red. 10 september] in de derde week. Dat bieden van veiligheid gaat in het algemeen soms heel moeizaam, soms heel organisch en dat is iets waar ik me heel erg van bewust ben. De eerste dagen ben je eigenlijk alleen maar daar mee bezig. Het is onderdeel van mijn taak om van alle losse elementen een groep te maken. Je hebt mensen die elkaar kennen en eerder met elkaar hebben gewerkt, er zijn mensen die helemaal nieuw binnenkomen, stagiaires die voor het eerst de routine van zo’n proces gaan meemaken en daar moet je een ploeg van smeden. Dat probeer je op een zo ongedwongen mogelijke manier te doen en één ding bindt je samen en dat is dat je een mooie voorstelling wilt maken. Iedereen is ervan overtuigd dat we iets moois moeten maken. Nou, dat helpt en verbindt, letterlijk en figuurlijk. 26 september hebben we de eerste try-out en daarna hebben we nog de tijd om te schaven aan de voorstelling. Op basis van de doorlopen die we nu hebben gehad: de eerste akte zit in elkaar, de tweede akte voor driekwart en ik denk dat dat we op een heel goed spoor zitten.”
Na de eerste try-out is er nog ruimte ingecalculeerd om bij te kunnen schaven, vetelt Paul van Ewijk ons. “Het stuk is niet makkelijk geschreven. Er lopen verschillende tijdslijnen door elkaar en als je het goed volgt dan krijg je alles precies mee. Maar je moet wel actief daaraan deelnemen. Het is geen participatietheater, maar je moet wel bij de les blijven. Je hoeft geen voorkennis te hebben maar je moet wel de theatrale verteltechniek kunnen volgen, de manier waarop wij het verhaal vertellen. Dat moet je helder kunnen volgen. Als mensen even iets niet kunnen volgen, maar het daarna weer op kunnen pikken, dan is dat niet erg. Maar het wordt wel lastig als dat wat langer duurt. Ook bij de doorlopen die we nu aan het doen zijn test ik dat, met mensen die even binnenlopen en die het proces niet helemaal hebben gevolgd. Komt het over, is het helder? De try-out periode gebruiken we om dat nog een keer te testen.”
“Het is een hardstikke mooi verhaal,” zegt Van Ewijk tot slot. “een verhaal van mensen die gefocust zijn op hele jeugdige leeftijd, gedwongen door de situatie, om te strijden voor één gemeenschappelijk doel. Die focus, die geestdrift, om je in dienst te stellen van een land of van een groter geheel is een prachtig verhaal. Als mensen wel eens roepen dat de jeugd van tegenwoordig niets voorstelt en het nooit meer goed komt met het land: het komt altijd goed met het land! Want als er narigheid is dan sluiten we de rijen. Hoe oud of hoe jong we ook zijn. En dat is iets wat heel erg uit de voorstelling spreekt!”
Wie Het meisje met het rode haar nog wil zien voor de première op maandag 12 oktober kan terecht op 7 oktober in de Stadsgehoorzaal in Kampen en op 10 en 11 oktober in de Stadsschouwburg in Haarlem. Na de première is de musical tot en met 27 januari 2016 te zien in de Nederlandse theaters.
