MusicalNieuws was afgelopen donderdag, 21 mei, te gast bij Solo’s @ the Sea van De Dutch Don’t Dance Division (DDDDD). Na afloop van de voorstelling spraken wij met Thom Stuart, één van de twee oprichters en artistiek leiders van DDDDD, en Jillis Roshanali, die samen met Thom de solo “Op eigen Benen†danste.
Interview met Thom Stuart en Jillis Roshanali: wanneer komen de liedjes?
Stuart richtte het dansgezelschap (genoemd naar een lied uit de musical “Foxtrot” van Annie M.G. Schmidt) samen met Rinus Sprong in 1996 op met als algemene doelstelling het bevorderen van de dans in al zijn facetten. Dat gebeurt onder meer door het werken met, en uitwisselen van ervaring en kennis van professionele dansers, dansvakstudenten en amateursdansers, kinderen en ouderen met verschillende culturele achtergronden. Solo’s @ the Sea wordt dit jaar voor de achtste keer georganiseerd. “In het begin hadden we 20 tot 30 man publiek bij de eerste voorstelling van het jaar,” vertelt Thom. “Vervolgens begon men er over te praten en hadden we mond-tot-mond reclame en zat het bij de laatste voorstellingen gewoon vol. Dit jaar hebben we vorige week iedere avond al 70 tot 75 man gehad. Morgen ontvangen we 80 man. Social media zoals twitter en facebook helpen daar ook bij.” Jaren van hard werken betaalt zich dus uit.
“Thom belde me out of the blue op. Ik had het helemaal niet verwacht maar vond het heel leuk,” vertelt Jillis over zijn deelname aan Solo’s @ the Sea. Thom: “Dat heb ik wel met school gecheckt, want het had gekund dat ze zouden zeggen dat hij het al zo druk heeft gehad met Billy Elliot dat hij zich nu op school moet concentreren. Maar Jillis heeft uitdagingen nodig en vindt optreden heel erg leuk en dat begrepen ze op zijn school. Ze vonden ook dat hij het aan kon. En voor hem is het natuurlijk hardstikke leuk en ook een hele andere ervaring.”
De solo van Jillis is een choreografie van Thom, die ook zijn tegenspeler is. “Op eigen Benen gaat over een jongen die zijn vader heeft verloren en die op het strand komt waar hij altijd met zijn vader kwam. Hij kijkt terug naar de mooie herinneringen die hij aan hem heeft en uiteindelijk laat hij hem los.” Thom vult aan: “Bij dans is het anders dan bij toneel of musical. Het is geen vast verhaal. Er waren ook mensen die tegen mij zeiden dat ze dachten dat ik terugkeek op mijn jeugdherinneringen. Als danser word je ouder en ik kan niet meer wat Jillis kan. De tijd dat je flexibel, sterk en vitaal was is voorbij Het mooie met dans is dat, omdat je niet specifiek alles benoemt, iedereen daar zijn eigen interpretatie aan kan geven en zijn eigen ding bij kan voelen. Ieder heeft zijn eigen verleden en emoties en kijkt dus anders naar een dans.” “Ja,” zegt Jillis, “het is de bedoeling van de dans om de kijkers hun eigen verhaal te laten maken.”
Het is niet de eerste keer dat Jillis en Thom samenwerken. Jillis was in 2010 één van de 10 kandidaten in ‘Wie wordt Kruimeltje?’, de zoektocht naar de hoofdrolspeler voor de musical Kruimeltje. Later dat jaar speelde hij mee in de grote winterproductie van DDDDD, ‘Abdallah en de Gazelle van Basra’. “In de tijd van de audities voor Kruimeltje zat ik al op een dansschool in Leiden en deed ik al wat ballet, maar dat vond ik eigenlijk niet zo leuk, totdat ik Abdallah deed. Toen begon ik dansen pas echt leuk te vinden en daardoor heb ik toen eigenlijk auditie gedaan om op het Koninklijk Conservatorium te komen.” “Jillis was 10,” gaat Thom verder, “en na drie weken repeteren zei hij ‘wanneer komen nou de liedjes?’ Toen zeiden wij dat dit een avondvullende, verhalende balletvoorstelling was en dat we helemaal niet zouden gaan zingen. Wij zagen zijn danstalent en hebben zijn moeder gezegd dat hij audities moest doen voor het conservatorium en uiteindelijk heeft hij dat dus gedaan.”
Jillis is nu hard aan het werk voor school. Van een zwart gat na Billy Elliot is dus geen sprake. “Ik heb het behoorlijk druk met school. Iedere dag ben ik er tot half zes, ik heb ook veel repetities en nu dus ook deze voorstellingen. Dus ik heb het zeker druk. Maar ik vind het allemaal wel leuk. Heel veel mensen denken dat ik in een zwart gat ben gekomen maar ik heb het nu gewoon druk met school. Tijdens Billy had ik het extra druk, en nu iets minder.”
“Ik zit nu ik het vijfde dansjaar. Ik weet nog niet hoe het verder gaat, maar wil wel graag door naar de HBO opeleiding. Ik heb verder nog niet echt een gezelschap waar ik heel graag heen wil, maar ik zou wel het liefst naar het buitenland willen. Iets heel nieuws, dat lijkt me wel cool.” “Dat is het toffe van dans,” zegt Thom. Ik heb zelf ook in New York gedanst. Voor een Nederlandse acteur is dat toch veel lastiger dan voor ons dansers.”
We vragen Jillis tenslotte of hij in de toekomst ook wel weer musicals zou willen doen. “Ja, heel graag!” Zijn ogen glinsteren. “In Londen komt er een nieuwe musical, Newsies, en dat lijkt me een geweldige musical om aan mee te doen. Momenteel heb ik geen zanglessen meer, maar dat wil ik wel weer oppakken als ik het weer wat rustiger heb.”
Naast Solo’s @ the Sea zal Jillis op 31 mei ook optreden tijdens “A Walk in the Park”, een 2-daags gratis toegankelijk cultureel festival in Voorburg.
