Soms ben je in een theater dat zo intiem is dat iedereen zich in zijn huiskamer voelt. Schiller in Utrecht is zo'n theater. Soms hoor je muziek die je als een zachte warme wollen trui aan willlen trekken en niet meer uit wilt doen. Britta Maria,Maurits Fondse en Oleg Fateev, maken zulke muziek. Op 15 februari kwam dat samen. En het resultaat was hartverwarmend en veroverend heerlijk.
Intiem en heerlijk : Britta Maria, Maurits Fondse en Oleg Fateev met Huiswaarts
Dat was nog wel een klein wonder want Oleg had vorige week zijn pink gebroken. Hij beroerde dus maar met 9 vingers zijn bayan. Niet dat daar iets van te merken was. Absoluut onweerstaanbaar dansen zijn vingers over de toetsen, het publiek ademloos achterlatend. Aan de Nederlandse liedjes wordt Moldavische hartstocht en weemoed toegevoegd die regelrecht je ziel beroert. Het liefst zou je al die klanken in een klein doosje willen vangen en meenemen en op elk moment tervoorschijn toveren en je mee laten voeren op golven van troost en ontembare levenslust. Hunkering is niet voor niets zijn lievelingswoord zo blijkt.
Voeg daarbij de stem van Britta Maria waar je in wilt wonen. De warme ondertonen dragen haar stem die moeiteloos langs de registers trekt en die je het gevoel geeft dat ze alleen voor jou staat te zingen.
En dan nog het voortreffelijke en verrukelijke piano spel van Maurits Fondse, en je hebt een trio waar je niet omheen kan. Kostbaar breekbaar klein is Het lachen van Friso Wiegersma, uitbundig stout Adele Bloemendaals vingerlied, en ontroerend de ode aan Erik Satie en de deze week overleden Reinbert de Leeuw in Gnossienne 1 met tekst van Britta Maria. Dat allemaal bij elkaar maakt dit optreden tot iets uitbundig warm en unieks. Uitbundig en warm omdat alles met passie en liefde wordt gedaan. Dat zie je aan de dynamiek tussen de drie muzikanten en je hoort het in gebruik van timbre en timing. Uniek omdat tijdloze liedjes in een nieuwe vorm worden gegoten, die geheel eigen is en toch eer doet aan het orgineel.
Heel mooi zijn de eigen geschreven nummers. De wereldpremiere van Onderweg naar jou maakt indruk. Prachtige muziek dwarrelt om de tekst heen waar je op kan wegdromen.
Je gaat in en in tevreden naar huis, de melodieen dansen in je hoofd, en je weet : ik heb iets heel bijzonders gezien: een glimp van licht.
Ontzeg jezelf deze ervaring niet. Je gaat als een blijer mens naar huis.
speellijst: https://brittamaria.nl/speellijst
Door: Elise Kant
Voeg daarbij de stem van Britta Maria waar je in wilt wonen. De warme ondertonen dragen haar stem die moeiteloos langs de registers trekt en die je het gevoel geeft dat ze alleen voor jou staat te zingen.
En dan nog het voortreffelijke en verrukelijke piano spel van Maurits Fondse, en je hebt een trio waar je niet omheen kan. Kostbaar breekbaar klein is Het lachen van Friso Wiegersma, uitbundig stout Adele Bloemendaals vingerlied, en ontroerend de ode aan Erik Satie en de deze week overleden Reinbert de Leeuw in Gnossienne 1 met tekst van Britta Maria. Dat allemaal bij elkaar maakt dit optreden tot iets uitbundig warm en unieks. Uitbundig en warm omdat alles met passie en liefde wordt gedaan. Dat zie je aan de dynamiek tussen de drie muzikanten en je hoort het in gebruik van timbre en timing. Uniek omdat tijdloze liedjes in een nieuwe vorm worden gegoten, die geheel eigen is en toch eer doet aan het orgineel.
Heel mooi zijn de eigen geschreven nummers. De wereldpremiere van Onderweg naar jou maakt indruk. Prachtige muziek dwarrelt om de tekst heen waar je op kan wegdromen.
Je gaat in en in tevreden naar huis, de melodieen dansen in je hoofd, en je weet : ik heb iets heel bijzonders gezien: een glimp van licht.
Ontzeg jezelf deze ervaring niet. Je gaat als een blijer mens naar huis.
speellijst: https://brittamaria.nl/speellijst
Door: Elise Kant
