Koefnoen in het theater, daar kun je je alleen maar op verheugen. De humor en de scherpte, de typetjes, de actualiteit en natuurlijk Ipie! Wie houdt niet van Ipie?
Koefnoen in het theater: I love Ipie!
Het precies waar op gehoopt: meesterlijk grappig en fantastisch gespeeld.En toch laat anderhalf uur Koefnoen niet helemaal dat Wow gevoel na waarop gehoopt. Er ontbreekt iets en er is teveel van iets anders.
De vijf koppige cast is een heerlijke mix. Jeremy Baker steelt de show naast Paul Groot en Owen Schumacher. Kiki van Deursen en Sanne Franssen schitteren. De kostuums, de pruiken, het snelverkleden, het is allemaal indrukwekkend. De liedjes zijn lekker, de choreografie mooi, er wordt veel gelachen. En af en toe ouderwetse satire. Een scene over ouders die zeuren op school bijvoorbeeld. Jeremy Baker is bijvoorbeeld meer dan geweldig als juf van basisschool de Karrekrak.
Op andere momenten lopen de tranen van het lachen over de wangen en niets dan pure bewondering. Hier wordt op hoog niveau theater gemaakt. Elke koor zanger zal genoten hebben van de scene over Hardkoor en die ook de kracht laat zien van Koefnoen, met simpel decor en uitgesproken typetjes de draak steken met al wie zichzelf te serieus neemt.
Bij de premiere was het geluid nog niet optimaal, wat wel jammer was bij het nummer van Marten en Oopjen dat een absolute lust voor het oor was.
Gelukkig was het geluid prima bij de slotscenes van Ipie en het wervelende slot lied. Alleen om Ipie is deze voorstelling de moeite waard om gezien te worden. Omdat het fijn is naar de wereld te kijken door de bril van deze theatermakers, even niet zwaar en serieus. Omdat alles lichter wordt als we onszelf niet zo vreselijk serieus en andere niet zo de maat nemen. En daar zijn de mensen van Koefnoen meesters in.
Door Elise Kant
De vijf koppige cast is een heerlijke mix. Jeremy Baker steelt de show naast Paul Groot en Owen Schumacher. Kiki van Deursen en Sanne Franssen schitteren. De kostuums, de pruiken, het snelverkleden, het is allemaal indrukwekkend. De liedjes zijn lekker, de choreografie mooi, er wordt veel gelachen. En af en toe ouderwetse satire. Een scene over ouders die zeuren op school bijvoorbeeld. Jeremy Baker is bijvoorbeeld meer dan geweldig als juf van basisschool de Karrekrak.
Op andere momenten lopen de tranen van het lachen over de wangen en niets dan pure bewondering. Hier wordt op hoog niveau theater gemaakt. Elke koor zanger zal genoten hebben van de scene over Hardkoor en die ook de kracht laat zien van Koefnoen, met simpel decor en uitgesproken typetjes de draak steken met al wie zichzelf te serieus neemt.
Bij de premiere was het geluid nog niet optimaal, wat wel jammer was bij het nummer van Marten en Oopjen dat een absolute lust voor het oor was.
Gelukkig was het geluid prima bij de slotscenes van Ipie en het wervelende slot lied. Alleen om Ipie is deze voorstelling de moeite waard om gezien te worden. Omdat het fijn is naar de wereld te kijken door de bril van deze theatermakers, even niet zwaar en serieus. Omdat alles lichter wordt als we onszelf niet zo vreselijk serieus en andere niet zo de maat nemen. En daar zijn de mensen van Koefnoen meesters in.
Door Elise Kant
