Het is een trend. Oude monumentale fabrieksgebouwen die een tweede leven krijgen en bijvoorbeeld een broedplaats van culturele activiteiten worden. Zo waren we eerder dit jaar al te gast bij NUtrecht waar we een uitvoering van Grand Hotel bijwoonden. Het nadeel van dit soort locaties is dat ze niet als theater zijn gebouwd. Musicalvereniging Muze uit Nijmegen had er een heel weekend voor nodig om Cultuurspinnerij De Vasim om te bouwen tot een Little Shop of Horrors.
Little Shop of Horrors van Muze biedt morbide vermaak
En het resultaat mag er wezen. Niet alleen weet Muze de intieme sfeer van een theater in deze grote voormalige fabriekshal te creëren, ook de musical zelf, waar natuurlijk veel langer dan één enkel weekend aan is gewerkt, mag er zijn.
MusicalNieuws was aanwezig bij de première van The Little Shop of Horrors op donderdag 29 september en zag een uiterst aangename show. Een mooie musical: aan het eind gaat iedereen dood! Die woorden hebben we eerder gehoord voor een andere musical waaraan in het begin van de eerste akte subtiel wordt verwezen. The Little Shop of Horrors verhaalt echter niet over de barricaden in Parijs, maar over een bijna failliete bloemenwinkel in een achterstandswijk. De eigenaren, het echtpaar Mushnik (Marianne de Muyter en Arthur Portier) staat op het punt de winkel definitief te sluiten en het personeel te ontslaan als medewerker Audrey (Eva-Marijn de Vries) op het idee komt om de winkel te vernieuwen en de (experimenteel) gekweekte planten van Seymour (Robin van Rijthoven) te verkopen. Hij introduceert het plantje dat hij Audrey 2 (Syntha van Alen) heeft genoemd en dat is het begin van alle ellende.
Audrey 2 is zo experimenteel dat Seymour geen idee heeft hoe hij het plantje het beste kan verzorgen. Dat leidt tot enige druk, omdat het plantje wel veel klanten trekt en ervoor zorgt dat de winkel opengehouden kan worden. Bij toeval ontdekt Seymour dat Audrey 2 gedijt bij mensenbloed maar het lastige is dat Audrey 2 steeds meer voeding eist, meer dan Seymour uit zijn eigen lijf kan persen. Ook blijkt Audrey 2 te kunnen praten en toont zich een uitstekend manipulator. Ze overtuigt Seymour ervan om de vriend van Audrey, tandarts Orin Scrivello (Daan Janssen) te vermoorden, waarmee hij twee vliegen in één klap kan slaan: Seymour is heimelijk verliefd op Audrey en Orin een man met losse handjes en Audrey 2 wordt zo weer even in leven gehouden.
Orin neemt echter een overdosis lachgas, voordat Seymour hem kan vermoorden. Mr. Mushnik verdenkt Seymour ervan dat hij Orin heeft vermoord en dreigt de politie in te schakelen. Er zit voor Semour niets anders op dan ook de Mushniks aan Audrey 2 te voeren maar dat leidt er alleen maar toe dat Audrey 2 groter wordt en meer voedsel nodig heeft. In de tussentijd maakt Seymour naam met zijn plantjes en stort iedereen zich op de winkel. Hem wordt zelfs het voorstel gedaan om stekjes van de plant te verkopen. Ook begint er iets moois te groeien tussen Seymour en Audrey. Audrey 2 gooit echter roet in het eten en, hongerig als ze is, lokt ze Audrey naar zich toe. Eerst wordt ze nog ternauwernood gered door Seymour, maar ze offert zich op, bezwijkt aan haar verwondingen en dient zo toch als plantenvoer. Seymour is het dan helemaal zat en doet een poging om Audrey 2 te vernietigen.
Een morbide verhaal, uitgevoerd met de nodige humor en ondersteund door de aansprekende muziek van Alan Menken, die samen met schrijver Howard Ashman verantwoordelijk is voor deze musical. De muziek is een mengeling van rock & roll, doo-wop en de vroege motown sound en ligt heerlijk in het gehoor, mede door de uitvoering van de negen-koppige band (inclusief blazers) die gelukkig aan de andere kant van het toneel is opgesteld dan Audrey 2 en de gehele voorstelling intact blijft.
Vocaal is alles goed verzorgd. Alle solisten, met name Van Rijthoven, De Vries en Van Alen, doen het uitstekend. De drie ghettomeiden Ronette, Chiffon en Crystal (Eline van der Plas, Michelle de Jezus en Krisja Berrevoets) mogen daarbij niet onvermeld blijven. Zij zetten aan het begin van de voorstelling al de toon met het nummer Little Shop of Horrors. Van Rijthoven en De Vries maken van Suddenly Seymour aan het begin van de tweede akte een prachtig duet, ondersteund door het ensemble als gospelkoor. Ook qua spel zet Musicalvereniging Muze de juiste toon. Er zit vaart in het verhaal en de humor wordt op de juiste wijze gedoseerd. De kleding (Mieke Arts) past uitstekend in de tijdgeest. Speciale vermelding verdient het kostuum van Audrey 2 (en alle uitlopen) dat er werkelijk schitterend uitziet.
Na Baas boven Baas en Bad Girls laat Musicalvereniging Muze het beste van zichzelf zien en dan hebben we het nog niet eens gehad over de ondersteuning uit de hemel in de vorm van Chris en Petrus (Abel Brouwer en Paul Smits) en zes engelen die het geheel aanschouwen maar niet kunnen interveniëren. Little Shop of Horrors is vandaag (1 oktober) en morgen (2 oktober) nog te zien in Cultuurspinnerij De Vasim in Nijmegen. Meer informatie, ook over de kaartverkoop kun je vinden op www.muze-nijmegen.nl
Ons eigen beeldverslag van deze musical kun je vinden onder het kopje “Fotoverslag”. Wil je meer foto’s zien van The Little Shop of Horrors? Hou dan onze facebook pagina in de gaten, waar we binnenkort een uitgebreide fotoreportage zullen plaatsen.
MusicalNieuws was aanwezig bij de première van The Little Shop of Horrors op donderdag 29 september en zag een uiterst aangename show. Een mooie musical: aan het eind gaat iedereen dood! Die woorden hebben we eerder gehoord voor een andere musical waaraan in het begin van de eerste akte subtiel wordt verwezen. The Little Shop of Horrors verhaalt echter niet over de barricaden in Parijs, maar over een bijna failliete bloemenwinkel in een achterstandswijk. De eigenaren, het echtpaar Mushnik (Marianne de Muyter en Arthur Portier) staat op het punt de winkel definitief te sluiten en het personeel te ontslaan als medewerker Audrey (Eva-Marijn de Vries) op het idee komt om de winkel te vernieuwen en de (experimenteel) gekweekte planten van Seymour (Robin van Rijthoven) te verkopen. Hij introduceert het plantje dat hij Audrey 2 (Syntha van Alen) heeft genoemd en dat is het begin van alle ellende.
Audrey 2 is zo experimenteel dat Seymour geen idee heeft hoe hij het plantje het beste kan verzorgen. Dat leidt tot enige druk, omdat het plantje wel veel klanten trekt en ervoor zorgt dat de winkel opengehouden kan worden. Bij toeval ontdekt Seymour dat Audrey 2 gedijt bij mensenbloed maar het lastige is dat Audrey 2 steeds meer voeding eist, meer dan Seymour uit zijn eigen lijf kan persen. Ook blijkt Audrey 2 te kunnen praten en toont zich een uitstekend manipulator. Ze overtuigt Seymour ervan om de vriend van Audrey, tandarts Orin Scrivello (Daan Janssen) te vermoorden, waarmee hij twee vliegen in één klap kan slaan: Seymour is heimelijk verliefd op Audrey en Orin een man met losse handjes en Audrey 2 wordt zo weer even in leven gehouden.
Orin neemt echter een overdosis lachgas, voordat Seymour hem kan vermoorden. Mr. Mushnik verdenkt Seymour ervan dat hij Orin heeft vermoord en dreigt de politie in te schakelen. Er zit voor Semour niets anders op dan ook de Mushniks aan Audrey 2 te voeren maar dat leidt er alleen maar toe dat Audrey 2 groter wordt en meer voedsel nodig heeft. In de tussentijd maakt Seymour naam met zijn plantjes en stort iedereen zich op de winkel. Hem wordt zelfs het voorstel gedaan om stekjes van de plant te verkopen. Ook begint er iets moois te groeien tussen Seymour en Audrey. Audrey 2 gooit echter roet in het eten en, hongerig als ze is, lokt ze Audrey naar zich toe. Eerst wordt ze nog ternauwernood gered door Seymour, maar ze offert zich op, bezwijkt aan haar verwondingen en dient zo toch als plantenvoer. Seymour is het dan helemaal zat en doet een poging om Audrey 2 te vernietigen.
Een morbide verhaal, uitgevoerd met de nodige humor en ondersteund door de aansprekende muziek van Alan Menken, die samen met schrijver Howard Ashman verantwoordelijk is voor deze musical. De muziek is een mengeling van rock & roll, doo-wop en de vroege motown sound en ligt heerlijk in het gehoor, mede door de uitvoering van de negen-koppige band (inclusief blazers) die gelukkig aan de andere kant van het toneel is opgesteld dan Audrey 2 en de gehele voorstelling intact blijft.
Vocaal is alles goed verzorgd. Alle solisten, met name Van Rijthoven, De Vries en Van Alen, doen het uitstekend. De drie ghettomeiden Ronette, Chiffon en Crystal (Eline van der Plas, Michelle de Jezus en Krisja Berrevoets) mogen daarbij niet onvermeld blijven. Zij zetten aan het begin van de voorstelling al de toon met het nummer Little Shop of Horrors. Van Rijthoven en De Vries maken van Suddenly Seymour aan het begin van de tweede akte een prachtig duet, ondersteund door het ensemble als gospelkoor. Ook qua spel zet Musicalvereniging Muze de juiste toon. Er zit vaart in het verhaal en de humor wordt op de juiste wijze gedoseerd. De kleding (Mieke Arts) past uitstekend in de tijdgeest. Speciale vermelding verdient het kostuum van Audrey 2 (en alle uitlopen) dat er werkelijk schitterend uitziet.
Na Baas boven Baas en Bad Girls laat Musicalvereniging Muze het beste van zichzelf zien en dan hebben we het nog niet eens gehad over de ondersteuning uit de hemel in de vorm van Chris en Petrus (Abel Brouwer en Paul Smits) en zes engelen die het geheel aanschouwen maar niet kunnen interveniëren. Little Shop of Horrors is vandaag (1 oktober) en morgen (2 oktober) nog te zien in Cultuurspinnerij De Vasim in Nijmegen. Meer informatie, ook over de kaartverkoop kun je vinden op www.muze-nijmegen.nl
Ons eigen beeldverslag van deze musical kun je vinden onder het kopje “Fotoverslag”. Wil je meer foto’s zien van The Little Shop of Horrors? Hou dan onze facebook pagina in de gaten, waar we binnenkort een uitgebreide fotoreportage zullen plaatsen.
