Je valt van de ene scène in de andere waarbij telkens andere thema’s en andere sferen naar boven komen. Het is alsof je naar honderd stukken in een kijkt, van sciencefiction tot soap en van acrobatiek tot zang tot dans tot circusacts. Alles komt aan bod in FEEST
Maastheater geeft een FEEST voor de verbeelding
Kostuums die zo uiteenlopen van elkaar, bij elke beweging live soundeffecten, gespeeld door Joop van Brakel boven op een stellage, bekende hits van vroeger en nu die ineens voorbij vliegen, spectaculaire trucjes in touwen van acrobaten, mensen op eenwielers, grote groepsdansen, melodramatische vechtscènes. Je weet nooit wat er gaat komen maar kan geen seconde weg kijken bij dit spektakel. Het is alsof je naar een droom kijkt. Verwarrend maar toch herkenbaar.
Tegelijkertijd heeft het stuk ook een heel politieke lading over ongelijkheid en woede en stelt het stuk vragen over kunst zelf. Wanneer is theater nou kunst en wanneer is het simpelweg commercieel succes en wat bepaalt dat? Door het razende tempo waardoor het een in het ander valt tijdens FEEST Is het moeilijk te zeggen in welke categorie dit toebehoort. Het valt buiten alle hokjes.
Het stuk houdt je constant alert, elke keer als de scène tot een spanningsmoment lijkt te komen wordt het stuk met een cliffhanger onderbroken, net als in een soap waarna live een tweekoppige band keiharde Metal speelt voor tussen de scènes door. Je kijkt je ogen uit bij alles wat er gebeurt.
“Ik dacht, ik ga bij ons jubileum eens lekker uitpakken op anti-niveau.” vertelt Moniek Merkx (Regie) “Vaak is een jubileum om te shinen en vooral op te scheppen, maar ik vond het leuk om dat om te draaien. Dus niet jezelf van je beste kant laten zien, maar het hebben over onhandigheid, mislukkingen en geklungel. En antitheater maken is gewoon erg leuk. Wij worden als theater voor jong publiek zo vaak aangesproken op wat allemaal niet mag: elkaar niet slaan, niet zoenen, je mag niet in je onderbroek, je mag niet als jongen in meisjeskleren, je mag niet vloeken op het podium. Nu bij FEEST dus allemaal wel.”
Ook zie je in de kostuums en de muziek de verschillende decennia voorbijkomen. Van echte seventies kleren gaan we door met een jongere generatie met veel glitter en neon. En in het laatste deel van het stuk zijn typische nineties-kleren. Er zitten veel details in FEEST en je focus mag overal liggen op de speelvloer. Op elke meter is iets te zien wat het kijken waard is.
Het stuk wordt gespeeld door Sue-Ann Bel, Peer van den Berg, Camiel Corneille, Erwin Dörr, Jurriën Remkes en Jolanda Spoel. Alle spelers geven zich volledig over aan wat ze moeten doen. Of dat nou romantisch liefdesverhaal is, een groot gevecht, een moordaanslag of dansen in touwen of jezelf volledig ondergieten in water en bier. Door de overgave waarmee het gespeeld wordt lijkt het allemaal zo vreemd nog niet. En in al deze hysterie en bizarriteit komen alle relaties en verhoudingen tussen alle personages toch nog echt over en voel je de spanning in elke scène.
FEEST is een kleurrijke voorstelling, een ode aan de kunst en een feest om naar te kijken. De voorstelling doet haar naam eer aanDoor: Mats Hoogland
Kijk HIER voor ons fotoverslag