Mamma Mia is intussen een klassieker onder de musicals. Het verhaal uit 1999 kreeg in 2008 een vertaling naar het witte doek. Mamma mia wordt volledig opgebouwd rond ABBA-songs. Het speelt zich af op een klein Grieks eiland waar Donna in volle voorbereiding is van de trouw van haar dochter Sophie. Sophie trouwt met haar jeugdliefde Sky en wil voor de gelegenheid graag haar vader leren kennen. In het dagboek van haar moeder ontdekt ze drie mogelijke kandidaten die ze allemaal uitnodigt. Ze is ervan overtuigd dat ze haar vader wel zal herkennen als ze hem ziet maar dat blijkt niet nog zo eenvoudig ...
MAMMA MIA!: één groot feest!
De hoofdrollen zijn weggelegd voor Ann Van den Broeck (Donna) en Tinne Oltmans (Sophie) die meteen ook de show stelen. In eerste instantie lijken ze vooral gekozen vanuit een soort type-casting: twee vrouwen met lang blond haar die onmiddellijk doen denken aan Meryl Streep en Amanda Seyfried, die de rollen vertolken in de gelijknamige film. Tijdens de show weten beide actrices dit echter volledig te ontkrachten. Ze tonen een staaltje krachtige zang en dansen ook probleemloos elke choreografie. Er hangt een heel mooie moeder-dochter energie tussen beide dames die er zowel in de ballads als in de meer energieke nummers echt uitspringen.
Bij de mannen is het vooral Johan Terryn die verrast. Zijn loepzuivere zang vormt een hele mooie eenheid met de stem van Ann waarvan we mogen genieten tijdens het prachtige duet ‘SOS’. Nog zo’n geloofwaardige energie is terug te vinden tussen Tinne Oltmans en Michiel De Meyer die de rol van haar geliefde Sky op zich neemt. Tijdens meerdere scènes spat de liefde er echt af maar het hoogtepunt zit toch in ‘Steek al uw tijd in mij’ een soepele vertaling van ‘Lay all your love on me’.
Onder de bijrollen springt Evi Hanssen in het oog. Evi is vooral bekend als presentatrice maar wat weinig mensen weten is dat ze ook een diploma jazz-zang op zak heeft. Tijdens ‘Chiquitita’ maakt ze een uithaal die bevestigt dat ze ook een sterk staaltje kan zingen maar dat ze ook enorm lenig is. Moeiteloos zakt ze in een wijde split en ook later zien we deze lenigheid nog terug tijdens het dansen. Haar gloriemoment neemt ze ten volle tijdens ‘Weet uw moeke da?’ (naar ‘Does your mother know?’) waar ze ook toont dat acteren haar niet vreemd is.
Niet enkel de zang- en acteerprestaties zijn van hoog niveau maar ook de choreografieën zijn zorgvuldig uitgewerkt. De hoofdcast maar ook het ensemble dansen met een enorme energie. De timing zit goed en de bewegingen worden strak en synchroon uitgevoerd.
Decorwissels worden in de choreografieën verweven en handig uitgevoerd door het ensemble dat voor de gelegenheid het kostuum van oude Griekse dames krijgt aangemeten en zo voor een extra komische noot zorgt.
De decorstukken zijn zo ontworpen dat ze makkelijk kunnen worden losgekoppeld, gedraaid en verschoven. Zo wordt de voorgevel van de taverne in no-time de slaapkamer van Donna. Dit wordt ten volste benut tijdens de openingsact van het tweede deel. We zien een dromende Sophie die in volle stress allerlei rampscenario’s voor haar ogen ziet voorbijkomen. Het decor draait om haar heen en wisselt voortdurend van gedaante, het lijkt wel een choreografie van muren, deuren en trappen.
In deze gloednieuwe versie van Mamma Mia wordt gewerkt met een Nederlandse vertaling van de nummers. Het vertaalwerk is uitstekend en voelt niet geforceerd aan. Tijdens de refreinen is er vaak voor gekozen om de Engelse titel te behouden en te zingen. De overstap tussen de talen gebeurt heel naturel en is niet storend. Integendeel, het zorgt voor herkenning en meezing-sfeer in de zaal maar tegelijkertijd ook voor een duidelijkere en meer expliciete verstaanbaarheid voor zij die het Engels minder goed beheersen. Tijdens de bis-nummers wordt wel radicaal voor Engels gekozen en gaat het publiek helemaal uit z’n dak.
Tijdens de hele show hangt er een vrolijke sfeer in de zaal. Stany Crets is erin geslaagd dit verhaal nieuw leven in te blazen. Deze knallende musical werd zo aangepast dat je de film spontaan vergeet. De cast spat van het podium en toont een ongekende energie. MAMMA MIA! is de stempel van ‘feelgood-musical’ meer dan waard!
Door: Marjolein Schabregs
Bij de mannen is het vooral Johan Terryn die verrast. Zijn loepzuivere zang vormt een hele mooie eenheid met de stem van Ann waarvan we mogen genieten tijdens het prachtige duet ‘SOS’. Nog zo’n geloofwaardige energie is terug te vinden tussen Tinne Oltmans en Michiel De Meyer die de rol van haar geliefde Sky op zich neemt. Tijdens meerdere scènes spat de liefde er echt af maar het hoogtepunt zit toch in ‘Steek al uw tijd in mij’ een soepele vertaling van ‘Lay all your love on me’.
Onder de bijrollen springt Evi Hanssen in het oog. Evi is vooral bekend als presentatrice maar wat weinig mensen weten is dat ze ook een diploma jazz-zang op zak heeft. Tijdens ‘Chiquitita’ maakt ze een uithaal die bevestigt dat ze ook een sterk staaltje kan zingen maar dat ze ook enorm lenig is. Moeiteloos zakt ze in een wijde split en ook later zien we deze lenigheid nog terug tijdens het dansen. Haar gloriemoment neemt ze ten volle tijdens ‘Weet uw moeke da?’ (naar ‘Does your mother know?’) waar ze ook toont dat acteren haar niet vreemd is.
Niet enkel de zang- en acteerprestaties zijn van hoog niveau maar ook de choreografieën zijn zorgvuldig uitgewerkt. De hoofdcast maar ook het ensemble dansen met een enorme energie. De timing zit goed en de bewegingen worden strak en synchroon uitgevoerd.
Decorwissels worden in de choreografieën verweven en handig uitgevoerd door het ensemble dat voor de gelegenheid het kostuum van oude Griekse dames krijgt aangemeten en zo voor een extra komische noot zorgt.
De decorstukken zijn zo ontworpen dat ze makkelijk kunnen worden losgekoppeld, gedraaid en verschoven. Zo wordt de voorgevel van de taverne in no-time de slaapkamer van Donna. Dit wordt ten volste benut tijdens de openingsact van het tweede deel. We zien een dromende Sophie die in volle stress allerlei rampscenario’s voor haar ogen ziet voorbijkomen. Het decor draait om haar heen en wisselt voortdurend van gedaante, het lijkt wel een choreografie van muren, deuren en trappen.
In deze gloednieuwe versie van Mamma Mia wordt gewerkt met een Nederlandse vertaling van de nummers. Het vertaalwerk is uitstekend en voelt niet geforceerd aan. Tijdens de refreinen is er vaak voor gekozen om de Engelse titel te behouden en te zingen. De overstap tussen de talen gebeurt heel naturel en is niet storend. Integendeel, het zorgt voor herkenning en meezing-sfeer in de zaal maar tegelijkertijd ook voor een duidelijkere en meer expliciete verstaanbaarheid voor zij die het Engels minder goed beheersen. Tijdens de bis-nummers wordt wel radicaal voor Engels gekozen en gaat het publiek helemaal uit z’n dak.
Tijdens de hele show hangt er een vrolijke sfeer in de zaal. Stany Crets is erin geslaagd dit verhaal nieuw leven in te blazen. Deze knallende musical werd zo aangepast dat je de film spontaan vergeet. De cast spat van het podium en toont een ongekende energie. MAMMA MIA! is de stempel van ‘feelgood-musical’ meer dan waard!
Door: Marjolein Schabregs
