Hét kenmerk van een goede voorstelling is dat je anders uit de zaal naar buiten komt dan je naar binnen ging. Blij, geraakt, in diepe gedachten, verwonderd, verward of even opgetild uit het alledaagse, een beetje warmer en blijer.
Onmogelijk om Rust en Vreugd te verlaten zonder een lach op het gezicht
Voor Rust en Vreugd door Bostheater producties geldt dat laatste. Het is komisch en vertederend, herkenbaar en ontroerend in zijn eenvoud. Geen hoog of diep drama, maar gewoon ontzettend lekker. Zo'n warm gevoel dat nog lekker lang na suddert.
Het verhaal van Emma Quaadvliegh door de schrijver van Hendrik Groen neemt ons mee naar een strak bestuurd volkstuin complex met een aantal bijzondere bewoners. Het decor met huisjes en heggen, die steeds van plek veranderen, biedt een vrolijke basis waarin zich het verhaal met lekkere goeden en gelukkig veranderende slechterikken ontvouwt.
Zo'n verhaal verdient sterke spelers en heeft die ook. Bostheater wist een mooie cast samen te stellen: een mengeling van zeer ervaren spelers en talentvolle nieuwe gezichten, waar het speelplezier in de voorstelling en met elkaar vanaf spat.
De heerlijk spelende grande dame Doris Baaten is een warme beschaafde en toch recalcitrante dame in mooi contrast met de wildere Roos, vrolijk en zeer energiek neergezet door Linda Wagenmakers. Wil van der Meer roept precies de goede irritatie op in zijn rol als Harm en raakt het publiek in de rol van de oude meneer van Beek. Sanne Franssen is onbetwist de koningin van de lach, wat geweldig. Sebastiaan de Bie overtuigt en wisselt soepel van rol van akelige Pim naar buitenbeen Harm en Mats Hoogland wordt onmiddellijk door de hele zaal als hun ideale kleinzoon met woordenboek, geadopteerd! Wat een leukerd die soepeltjes verandert in zijn eigen tegenpool: onzekere secretaris Bert Zijlstra. En de kleine Zoey zorgt voor een hele prettige vrolijke noot!
Neem je ouders, grootouders en de buren mee en dompel je anderhalf uur in Rust en Vreugd en kom met een vrolijke blik op de wereld en de mensen die er wonen en allemaal zoeken naar geluk weer naar buiten.
Nog te zien tot 15 juni in heel Nederland.
Kijk HIER voor ons fotoverslag
Het verhaal van Emma Quaadvliegh door de schrijver van Hendrik Groen neemt ons mee naar een strak bestuurd volkstuin complex met een aantal bijzondere bewoners. Het decor met huisjes en heggen, die steeds van plek veranderen, biedt een vrolijke basis waarin zich het verhaal met lekkere goeden en gelukkig veranderende slechterikken ontvouwt.
Zo'n verhaal verdient sterke spelers en heeft die ook. Bostheater wist een mooie cast samen te stellen: een mengeling van zeer ervaren spelers en talentvolle nieuwe gezichten, waar het speelplezier in de voorstelling en met elkaar vanaf spat.
De heerlijk spelende grande dame Doris Baaten is een warme beschaafde en toch recalcitrante dame in mooi contrast met de wildere Roos, vrolijk en zeer energiek neergezet door Linda Wagenmakers. Wil van der Meer roept precies de goede irritatie op in zijn rol als Harm en raakt het publiek in de rol van de oude meneer van Beek. Sanne Franssen is onbetwist de koningin van de lach, wat geweldig. Sebastiaan de Bie overtuigt en wisselt soepel van rol van akelige Pim naar buitenbeen Harm en Mats Hoogland wordt onmiddellijk door de hele zaal als hun ideale kleinzoon met woordenboek, geadopteerd! Wat een leukerd die soepeltjes verandert in zijn eigen tegenpool: onzekere secretaris Bert Zijlstra. En de kleine Zoey zorgt voor een hele prettige vrolijke noot!
Neem je ouders, grootouders en de buren mee en dompel je anderhalf uur in Rust en Vreugd en kom met een vrolijke blik op de wereld en de mensen die er wonen en allemaal zoeken naar geluk weer naar buiten.
Nog te zien tot 15 juni in heel Nederland.
Kijk HIER voor ons fotoverslag
