Het donderende applaus verstomt als het Oekrainse volkslied wordt ingezet. De emotie raakt de zaal en het podium. Achter ons zingen mensen mee, het komt uit hun ziel, uit hun tenen. De hoofdrolspelers houden de blauw gele vlag hoog, de emotie op hun gezicht is diep en echt. De ontroering is tastbaar en diep. Overal.
Ontroerende Giselle door de United Ukrainian Ballet Foundation
Het is de zinderende finale van een bijzondere avond. The United Ukrainian Ballet Company speelt de premier van Giselle in Carré. Niet de Notenkraker of het Zwanenmeer vanwege de link met Rusland (Tsjaikovski) maar Giselle van de minder beroemde Fransman Adolphe Adam. Een verhaal van liefde, verraad, berouw en hoop. Op de dag voor het vieren van de onafhankelijk van de Oekraine. Op een dag dat de oorlog zes maanden duurt.
Je merkt het aan het publiek. Dit is geen gewone voorstelling. Er wordt gekeken met tederheid. Er wordt enthousiast gereageerd op de momenten dat er om open doekjes wordt gevraagd, er wordt meegeleefd en de zaal is ongewoon stil. Iedereen beseft dat niet zomaar een balletvoorstelling is op zomaar een zwoele zomeravond. Dit zijn balletdansers die zoals ze zelf zeggen de oorlog thuis niet niet kunnen zien. Hij lijkt hier soms ver weg maar is zo onverbiddelijk altijd aanwezig.
The United Ukrainian Ballet Foundation is een initiatief van Igone de Jongh. Zij danste een voorstelling in Nederland met de Oekrainse Stanialav Olshanskui en Alexis Tuttunique van het Nationaal Ballet van Kiev ten tijde van de inval. Ze deelden de verschrikkelijke verhalen over de inval en de oorlog en hun zorgen over hun vrienden en familie en mededansers en het bewaren van de danscultuur. Daarom zette zij daags na de inval van Rusland dit initiatief op ter bescherming, ondersteuning en het zichtbaar maken van de Oekraïense dans- en balletcultuur . Zo’n 50 Jonge balletdansers uit alle hoeken van Oekraine zijn hier bij elkaar gekomen en maken creeren samen de magie van de voorstelling onder leiding van choreograaf Alexei Ratmansky.
Het verhaal van Giselle zit vol met grootse gebaren én kleine en intieme momenten. De chemie tussen de hoofdrolspelers (Alexis Tuttunique en Liza Gogidze) spat er van af en er wordt prachtig gedanst. Het grote corps de ballet maakt indruk zeker wanneer de Wili’s, de gestorven bruiden, samen dansen in een perfecte eenheid. Het is prachtig, ontroerend en vertederend.
Carre wentelt zich in een verhaal, in schoonheid van ballet en leeft mee met het verdriet dat door de voorstelling heen zit. Niet alleen dat van Giselle. En laat zich inspireren door de hoop van het verhaal en de mensen op het podium. Allemaal.
Een voorstelling om nooit te vergeten.
Door Elise Kant
Je merkt het aan het publiek. Dit is geen gewone voorstelling. Er wordt gekeken met tederheid. Er wordt enthousiast gereageerd op de momenten dat er om open doekjes wordt gevraagd, er wordt meegeleefd en de zaal is ongewoon stil. Iedereen beseft dat niet zomaar een balletvoorstelling is op zomaar een zwoele zomeravond. Dit zijn balletdansers die zoals ze zelf zeggen de oorlog thuis niet niet kunnen zien. Hij lijkt hier soms ver weg maar is zo onverbiddelijk altijd aanwezig.
The United Ukrainian Ballet Foundation is een initiatief van Igone de Jongh. Zij danste een voorstelling in Nederland met de Oekrainse Stanialav Olshanskui en Alexis Tuttunique van het Nationaal Ballet van Kiev ten tijde van de inval. Ze deelden de verschrikkelijke verhalen over de inval en de oorlog en hun zorgen over hun vrienden en familie en mededansers en het bewaren van de danscultuur. Daarom zette zij daags na de inval van Rusland dit initiatief op ter bescherming, ondersteuning en het zichtbaar maken van de Oekraïense dans- en balletcultuur . Zo’n 50 Jonge balletdansers uit alle hoeken van Oekraine zijn hier bij elkaar gekomen en maken creeren samen de magie van de voorstelling onder leiding van choreograaf Alexei Ratmansky.
Het verhaal van Giselle zit vol met grootse gebaren én kleine en intieme momenten. De chemie tussen de hoofdrolspelers (Alexis Tuttunique en Liza Gogidze) spat er van af en er wordt prachtig gedanst. Het grote corps de ballet maakt indruk zeker wanneer de Wili’s, de gestorven bruiden, samen dansen in een perfecte eenheid. Het is prachtig, ontroerend en vertederend.
Carre wentelt zich in een verhaal, in schoonheid van ballet en leeft mee met het verdriet dat door de voorstelling heen zit. Niet alleen dat van Giselle. En laat zich inspireren door de hoop van het verhaal en de mensen op het podium. Allemaal.
Een voorstelling om nooit te vergeten.
Door Elise Kant
