In het teken van de Nationale Herdenking van het Nederlands Slavernijverleden op 1 juli maakten Maasmakers Jeroen van der Heijden, Aisa Winter en projectleider Sara Giampaolo Point of No Return. Point of No Return is een voorstelling over slavernij in het verleden en de impact die het heeft gehad op het heden en op Rotterdam. De voorstelling werd gemaakt samen met 17 Rotterdamse jongeren van 9 tot 16 jaar en was te zien zijn op zaterdag 30 juni (17:00 en 21:00 uur) en zondag 1 juli (14:00 en 17:00 uur) in het Maaspodium, Rotterdam. Op 30 juni was er aansluitend een wandeling naar het herdenkingsmonument slavernijverleden op de Mullerpier op steenworp afstand van het Maaspodium
Point of no Return - Theater bij herdenking van het slavernijverleden
Point of No Return
Point of No Return; waar de schepen met slaven vertrokken en waar zelden iemand terug kwam. Point of No Return; we kunnen er niet omheen. Dit is het moment om terug te kijken, om te herdenken.
Op 30 juni / 1 juli herdacht Nederland de afschaffing van de slavernij, een gezamenlijke geschiedenis. Over zo’n lange periode valt veel te herdenken. Maar wat precies? Deze vraag proberen theatermakers Aisa Winter en Jeroen van der Heijden te beantwoorden. Met een groep van 17 Rotterdamse jongeren maakten zij de voorstelling: Point of No Return.
Waarom dit project?
“Het bestaan van slavernij en de rol die ons land daar in een relatief recent verleden in speelde, zit ook in het DNA van veel Rotterdamse kinderen. Soms aan de oppervlakte en soms diep weggestopt. Om elkaar in de stad beter te leren kennen, horen we elkaar ook te kunnen bevragen over wie onze ouders en grootouders waren. Maas theater en dans wil met Point of No Return Rotterdamse jongeren dit onderdeel van de geschiedenis met een open en nieuwsgierige blik laten bevragen, om het vervolgens invoelbaar te maken met een voorstelling” aldus Bernadette Stokvis, zakelijk directeur Maas theater en dans.
Aisa Winter, een van de makers van Point of No Return: “Ik ben in Ghana geweest bij de forten Elmina en Cape Coast, de plekken vanwaar de slaven werden weggevoerd, ook wel Point of No Return genoemd. Dat is de titel van de voorstelling en die hebben we multi-interpretabel gemaakt. Want het is niet alleen de plek vanwaar de slaven werden weggevoerd en nooit meer terug kwamen. Als je iets meer weet over die geschiedenis, kun je nooit meer terug naar ‘ik wist het niet’. Je kunt je niet meer beroepen op onwetendheid” aldus Aisa Winter, een van de makers van Point of No Return.
Na de voorstelling werd er aan een aantal kinderen de vraag gesteld, waar ze meest van schrokken tijdens het onderzoek voor deze voorstelling en wat maakte het meeste indruk:
Lotti (12 jaar): “Ik vind het raar dat de ene mens kan denken dat de andere mens een ding is.”
Maliya (10 jaar): “Ik schrok heel erg van de straffen, dat is echt super erg.”
Abigail (10 jaar): “Ik heb geleerd om te voelen hoe ze echt leefden in die tijd. Hoe ze in die periode omgingen met de mens, dat kan gewoon echt niet.”
Kijk HIER voor de scenefoto's van Sjoerd Kelderman
www.maastd.nl
Point of No Return; waar de schepen met slaven vertrokken en waar zelden iemand terug kwam. Point of No Return; we kunnen er niet omheen. Dit is het moment om terug te kijken, om te herdenken.
Op 30 juni / 1 juli herdacht Nederland de afschaffing van de slavernij, een gezamenlijke geschiedenis. Over zo’n lange periode valt veel te herdenken. Maar wat precies? Deze vraag proberen theatermakers Aisa Winter en Jeroen van der Heijden te beantwoorden. Met een groep van 17 Rotterdamse jongeren maakten zij de voorstelling: Point of No Return.
Waarom dit project?
“Het bestaan van slavernij en de rol die ons land daar in een relatief recent verleden in speelde, zit ook in het DNA van veel Rotterdamse kinderen. Soms aan de oppervlakte en soms diep weggestopt. Om elkaar in de stad beter te leren kennen, horen we elkaar ook te kunnen bevragen over wie onze ouders en grootouders waren. Maas theater en dans wil met Point of No Return Rotterdamse jongeren dit onderdeel van de geschiedenis met een open en nieuwsgierige blik laten bevragen, om het vervolgens invoelbaar te maken met een voorstelling” aldus Bernadette Stokvis, zakelijk directeur Maas theater en dans.
Aisa Winter, een van de makers van Point of No Return: “Ik ben in Ghana geweest bij de forten Elmina en Cape Coast, de plekken vanwaar de slaven werden weggevoerd, ook wel Point of No Return genoemd. Dat is de titel van de voorstelling en die hebben we multi-interpretabel gemaakt. Want het is niet alleen de plek vanwaar de slaven werden weggevoerd en nooit meer terug kwamen. Als je iets meer weet over die geschiedenis, kun je nooit meer terug naar ‘ik wist het niet’. Je kunt je niet meer beroepen op onwetendheid” aldus Aisa Winter, een van de makers van Point of No Return.
Na de voorstelling werd er aan een aantal kinderen de vraag gesteld, waar ze meest van schrokken tijdens het onderzoek voor deze voorstelling en wat maakte het meeste indruk:
Lotti (12 jaar): “Ik vind het raar dat de ene mens kan denken dat de andere mens een ding is.”
Maliya (10 jaar): “Ik schrok heel erg van de straffen, dat is echt super erg.”
Abigail (10 jaar): “Ik heb geleerd om te voelen hoe ze echt leefden in die tijd. Hoe ze in die periode omgingen met de mens, dat kan gewoon echt niet.”
Kijk HIER voor de scenefoto's van Sjoerd Kelderman
www.maastd.nl
