Musicalnieuws.nl

“Ik vind het leuk,” vertelt Michiel. “Het lijkt wel alsof ik jarig ben. Het is mijn eerste echte professionele première hier en er is zo veel pers. Dat had ik echt niet verwacht. Het begint ‘s middags al. Je komt binnen en krijgt van iedereen de toi-toi-toi’s en dan lijkt het dus al alsof je van iedereen een cadeautje krijgt omdat je jarig bent. Na afloop krijg je bloemen, een glaasje champagne, echt super leuk.” We vragen hem wat er de afgelopen weken allemaal nog is gebeurd in de aanloop naar de première. “We hebben een aantal try-outs gehad en dat was ook wel nodig met deze voorstelling. Omdat het een voorstelling is die scherp moet blijven moest er nog een beetje tempo in komen. En daar hebben we heel erg aan gewerkt. Met name aan de overgangen hebben we hard gewerkt, ook aan de muziek en de techniek. Als groep zijn we in die periode alleen maar dichter bij elkaar gekomen. Door de ziekte van Vera heeft Jacqueline [red: Aronson] in één dag haar rol over moeten nemen, Sanne moest toen Jacqueline overnemen. Uiteindelijk heeft dat er wel toe bijgedragen dat we één team zijn geworden. En daardoor lukt het om vandaag zo’n mooie voorstelling neer te zetten! En nu gaan we touren,” besluit hij. “Ook daar heb ik enorm veel zin in. Het is mijn eerste tour dus ik ben heel erg benieuwd. We hebben nu al een paar steden gedaan, maar ik ben heel erg benieuwd hoe het verder wordt.”

Ook Sanne is opgetogen. “Het was een heerlijke energie en een fantastische zaal. We kregen heel veel terug waardoor het veel voller werd vanavond. En ik heb echt weer een stapje meer genoten dan wat ik tot nu toe heb gedaan. En dat is natuurlijk heel erg fijn.” Ook Sanne vertelt over de afgelopen weken. “Je hebt zelf niet door hoe je aan het groeien bent. Je probeert gewoon steeds meer dingetjes erbij te bedenken, dat het kloppend is en dat er meer flow in zit. Ik sprak mijn ouders nadatzij de voorstelling voor de tweede keer hadden gezien en zij zeiden ook dat het de tweede keer zo anders was. Als je er middenin zit dan heb je dat niet eens door. Voor elke voorstelling krijgen we notes en dan worden er dingen besproken, zoals overgangen die niet snel genoeg gaan. Zo was er bijvoorbeeld een note dat de eerste helft niet snel genoeg op gang kwam en zo probeer je toch met zijn allen steeds tot een hoger niveau te komen. Soms zijn het hele kleine dingetjes die een enorm verschil kunnen maken. We hebben ook gemerkt dat concentratie heel belangrijk is. Deze voorstelling is daar heel gevoelig voor, dus als we niet geconcentreerd genoeg zijn zakt het peil van de voorstelling een beetje naar beneden.” “Het is ook mijn première première,” zegt ze tot slot. “Het is heerlijk. Een gekkenhuis maar ook een feestje met zijn allen. Het zijn allemaal zulke lieve mensen waar ik mee samenwerk en deze voorstelling maken we ook echt met zijn allen. en dat maakt dat iedereen trots op elkaar is dat we het nu zo doen. En deze première is de kers op de taart.”

Ook regisseur Martin Michel toont zich tevreden. “Het voelt fantastisch. Het was een hele fijne première, fantastische reacties ook van het publiek, heel de avond lang, een mooi eindapplaus. Dus het was echt prachtig. De afgleopen weken hebben we nog heel hard gewerkt. Je maakt de voorstelling in de repetitiestudio’s en vervolgens moet je het afstemmen op het publiek. Qua tempo, qua grappen, ook wat de belangrijke momenten betreft. Dat moet allemaal in dezelfde flow komen als het publiek. Dus het was hard werken, elke dag notes geven, bijna elke dag ook weer repeteren. En je kunt ook zien dat de voorstelling in de twee weken echt is gegroeid. Het wordt inderdaad een andere voorstelling als de concentratie niet top is,” vervolgt hij. “Ik zeg elke avond voor de show: ‘volg je reis in de voorstelling. Begin bij het begin. Niet anticiperen op wat er gaat gebeuren. je moet in je karakter zijn, in het moment en volg de reis van die krachten en blijf luisteren en reageren en zie hoe het afloopt’. Als je de show goed kent dan kun je als acteur al vooruit spelen op wat gaat gebeuren. Bij deze show moet je dat niet doen, je moet het echt stap voor stap spelen. Dan is het leuk en verrassend en blijft het ook emotioneel.”

Michel zelf gaat die avond weer terug naar Antwerpen, waar inmiddels de repetities voor Lelies zijn begonnen. Zijn volgende project dat op 8 februari a.s. al weer in première gaat. “Dat is heel lastig,” zegt hij. “Het is de eerste keer in mijn carrière dat ik overdag aan het repeteren was voor mijn volgende project en ik daarna halsoverkop hier naartoe moest voor de première van Hartsvrienden. Een heel vreemd gevoel. Ik zit echt in een split. Maar gelukkig ben ik iemand die de knop snel om kan draaien dus vanochtend was ik helemaal gefocust op Lelies. We zijn vandaag iets eerder gestopt, om vier uur, en toen zei ik tegen iedereen dat ik tijd nodig had voor mijn Hartsvrienden. Toen kwam ik hier en deden we de soundcheck en speech en de toi-toi-toi’s en zo hadden we echt nog een momentje met elkaar. Maar ja, vanavond moet ik dus wel weer terug naar Antwerpen en morgen beginnen we weer om tien uur. Maar het is moeilijk om Hartsvrienden nu los te laten dus binnenkort kom ik zeker weer kijken.”

De musical Hartsvrienden is nog te zien in de Nederlandse theaters tot en met 17 mei.