Rijswijk viert feest dit jaar: 50 jaar professionele podiumkunsten én het 25-jarig bestaan van de Rijswijkse Schouwburg. Dat feest wordt gevierd met een grootse theaterrevue die het resultaat is van een unieke samenwerking tussen de Rijswijkse Schouwburg en de plaatselijke culturele verenigingen. Centraal in deze theaterrevue, die op donderdag 19 oktober in première ging, staat Johan Buziau, de grondlegger van het revue-theater en inspiratiebron voor andere grote theaterpersoonlijkheden als Wim Sonneveld, Wim Kan en Toon Hermans.
Rijswijk viert een cultureel feestje met BUZIAU
In een tijd waarin roem misschien wel vergankelijker is dan ooit tevoren zorgen bewegende beelden op sites als youtube er nog voor dat er altijd wel iets van iemand is terug te vinden. Van de artiest Buziau is echter maar heel weinig beeld- en geluidsmateriaal gemaakt, omdat hij bang was dat het publiek anders niet meer op zijn theateroptredens af zou komen. Dat maakt Buziau tot een bijna vergeten artiest. Reden te meer voor een ode aan deze wereldberoemde komiek, die in 1958 in Rijswijk overleed, maar nog steeds voortleeft. Want ‘dood is hij pas als wij hem zijn vergeten,’ volgens Max Douw, de verteller van het verhaal van deze voorstelling.
De voorstelling BUZIAU is opgebouwd in de vorm van een theaterrevue, waarbij belangrijke gebeurtenissen uit het leven van Buziau tussen de revuenummers door zijn verweven, geïntroduceerd en toegelicht door Max Douw. Die belangrijke gebeurtenissen beginnen met fragmenten uit het laatste optreden van Buziau, in oorlogstijd (WO II), waarin hij een dubbelzinnige grap maakt (“ze zouden alle moffen van kant moeten maken”) waardoor hij door de Duitsers wordt opgepakt en in de gevangenis wordt gezet. Vandaaruit gaat de voorstelling terug in de tijd en zien we onder meer een jonge Buziau die voor zijn klasgenootjes optreedt in plaats van viool te studeren en Buziau als Charlie Chaplin.
Tussendoor zijn verschillende varieté nummers te zien, waarbij in de meeste nummers Buziau ook op clowneske wijze terug is te zien. Acrobaten Tobit van Vliet en Jasmijn Rubingh laten prachtige acrobatiek zien op de unicycle en in de lucht, Lena Stallinga mag vocaal uithalen en Barbara D’Agostino voert een solodans uit. Aan het eind van de tweede akte komen we dan weer uit bij het laatste optreden van Buziau met de grap die slecht valt bij de Duitse bezetters. We zien Buziau in de gevangenis en na de bevrijding, wanneer iedereen verwacht dat hij op het toneel de draad weer gewoon oppakt. Gebroken besluit hij echter een punt achter zijn carrière te zetten.
Olaf Malmberg speelt de rol van Buziau en laat daarbij zijn veelzijdigheid uitstekend tot zijn recht komen. Hij is clown (en een perfecte Chaplin), acrobaat en acteur en laat op voortreffelijke wijze zien hoe Buziau er op het toneel uit moet hebben gezien. Hij wordt prima terzijde gestaan door de hierboven genoemde acteurs en leden van het Rijswijks Jeugdtheater, Balletstudio Karin den Os, VDO Turnlust en Trias.
De opzet van BUZIAU hinkt echter wel op twee gedachten. Enerzijds willen de makers, op de wijze zoals dat vroeger ging – een theaterrevue – aandacht besteden aan het brede spectrum van podiumkunsten in Rijswijk. De acts in de revue zien er mooi uit en zijn gevarieerd en goed uitgevoerd. Vooral de acrobatische kunsten van Tobit en Jasmijn maken daarbij indruk. Aan de andere kant wordt het levensverhaal van Johan Buziau verteld, waarbij zijn theaterleven dan weer onderdeel is van de revuenummers. Het levensverhaal van Buziau raakt op die momenten enigszins op de achtergrond en dat zorgt ervoor dat de voorstelling niet helemaal in balans is.
Boeiend, zelfs beklemmend en indrukwekkend, wordt het in de tweede akte op het moment dat voor de tweede keer in de voorstelling Buziau de grap over de moffen maakt, garresteerd wordt (“verhaftet”) en in de cel belandt. Na de bevrijdingsscene volgt dan de druk die Buziau voelt van zijn omgeving om weer op te treden (“Speel Buziau Speel”) en zijn overduidelijke antwoord: ‘Ik stop!’. In dit gedeelte is de voorstelling op zijn best en komen we dichter bij de man achter het wit geschminkte gezicht.
BUZIAU, met script en regie van Fred Florusse, eindregie van Karel de Rooij en composities, arrangementen en muzikale leiding van Koos Mark is vrijdag 21 oktober, zaterdag 22 oktober en zondag 23 oktober nog te zien in de Rijswijkse Schouwburg. Meer informatie kun je vinden op www.rijswijkseschouwburg.nl
Onze foto’s van het slotapplaus kun je hier vinden.
De voorstelling BUZIAU is opgebouwd in de vorm van een theaterrevue, waarbij belangrijke gebeurtenissen uit het leven van Buziau tussen de revuenummers door zijn verweven, geïntroduceerd en toegelicht door Max Douw. Die belangrijke gebeurtenissen beginnen met fragmenten uit het laatste optreden van Buziau, in oorlogstijd (WO II), waarin hij een dubbelzinnige grap maakt (“ze zouden alle moffen van kant moeten maken”) waardoor hij door de Duitsers wordt opgepakt en in de gevangenis wordt gezet. Vandaaruit gaat de voorstelling terug in de tijd en zien we onder meer een jonge Buziau die voor zijn klasgenootjes optreedt in plaats van viool te studeren en Buziau als Charlie Chaplin.
Tussendoor zijn verschillende varieté nummers te zien, waarbij in de meeste nummers Buziau ook op clowneske wijze terug is te zien. Acrobaten Tobit van Vliet en Jasmijn Rubingh laten prachtige acrobatiek zien op de unicycle en in de lucht, Lena Stallinga mag vocaal uithalen en Barbara D’Agostino voert een solodans uit. Aan het eind van de tweede akte komen we dan weer uit bij het laatste optreden van Buziau met de grap die slecht valt bij de Duitse bezetters. We zien Buziau in de gevangenis en na de bevrijding, wanneer iedereen verwacht dat hij op het toneel de draad weer gewoon oppakt. Gebroken besluit hij echter een punt achter zijn carrière te zetten.
Olaf Malmberg speelt de rol van Buziau en laat daarbij zijn veelzijdigheid uitstekend tot zijn recht komen. Hij is clown (en een perfecte Chaplin), acrobaat en acteur en laat op voortreffelijke wijze zien hoe Buziau er op het toneel uit moet hebben gezien. Hij wordt prima terzijde gestaan door de hierboven genoemde acteurs en leden van het Rijswijks Jeugdtheater, Balletstudio Karin den Os, VDO Turnlust en Trias.
De opzet van BUZIAU hinkt echter wel op twee gedachten. Enerzijds willen de makers, op de wijze zoals dat vroeger ging – een theaterrevue – aandacht besteden aan het brede spectrum van podiumkunsten in Rijswijk. De acts in de revue zien er mooi uit en zijn gevarieerd en goed uitgevoerd. Vooral de acrobatische kunsten van Tobit en Jasmijn maken daarbij indruk. Aan de andere kant wordt het levensverhaal van Johan Buziau verteld, waarbij zijn theaterleven dan weer onderdeel is van de revuenummers. Het levensverhaal van Buziau raakt op die momenten enigszins op de achtergrond en dat zorgt ervoor dat de voorstelling niet helemaal in balans is.
Boeiend, zelfs beklemmend en indrukwekkend, wordt het in de tweede akte op het moment dat voor de tweede keer in de voorstelling Buziau de grap over de moffen maakt, garresteerd wordt (“verhaftet”) en in de cel belandt. Na de bevrijdingsscene volgt dan de druk die Buziau voelt van zijn omgeving om weer op te treden (“Speel Buziau Speel”) en zijn overduidelijke antwoord: ‘Ik stop!’. In dit gedeelte is de voorstelling op zijn best en komen we dichter bij de man achter het wit geschminkte gezicht.
BUZIAU, met script en regie van Fred Florusse, eindregie van Karel de Rooij en composities, arrangementen en muzikale leiding van Koos Mark is vrijdag 21 oktober, zaterdag 22 oktober en zondag 23 oktober nog te zien in de Rijswijkse Schouwburg. Meer informatie kun je vinden op www.rijswijkseschouwburg.nl
Onze foto’s van het slotapplaus kun je hier vinden.
