Musicalnieuws.nl

Alle castleden van de eerste serie (behalve Christian Celini, die wordt vervangen door Ivo Chundro) doen mee aan de herneming. Allard: “Dat is wel fijn. Ik kwam hier binnen en ze waren al een beetje aan het repeteren en dan hoor je die muziek en krijg je echt het gevoel dat het klopt. Het klopt van alle kanten. Het is een feest om het weer te mogen doen. we zijn er dus erg blij mee dat bijna iedereen weer kon en je merkt ook dat het ze aan het hart gaat. Die rollen, daar zijn ze nog niet klaar mee. Ze hebben nog wat te doen en dat blijft fantastisch.

Twee nummers zijn uit het originele script gehaald en vervangen door 2 nieuwe nummers. “Dat is een kwestie van kritisch kijken,” zegt Allard. Sam vult aan: “Het is al vier jaar geleden dat we het stuk geschreven hebben. Nu kunnen we vrij objectief terugkijken op de hele productie en dan merk je dat we op onderdelen iets meer hadden kunnen doen, op andere onderdelen weer iets minder. Je moet alles kritisch nalezen. Destijds hebben we ook al gezegd ‘dat numer moet er uit en dat moet een nieuw nummer worden’. Dat wisten we en ook dat we het personage van Lydie-Anne de Rozier iets breder wilden uitdiepen om die verhaallijn iets meer dimensie te geven.” Allard: “Tekstueel en muzikaal was dat het geval. Ik vind het altijd een noodzaak dat je iets tegen het licht houdt als je het weer opnieuw doet. Zonder kritiek op wat je zelf gemaakt hebt kom je nooit verder. Natuurlijk kun je blind een kopie neerzetten, maar wij zijn zelf ook weer een paar jaar verder, misschien hebben we wel andere wensen of gevoelens bij bepaalde stukken. Het is niet alleen een noodzaak maar ook fijn om dat stuk weer eens in te duiken en te kijken of het wel de juiste woorden en noten zijn. Ik ben heel blij dat we het nummer van Lydie-Anne de Rozier iets valser hebben kunnen maken. dat geeft die rol net iets meer mee.” Sam: “Het was ook de eerste keer dat wij samen iets maakten. En dat is altijd spannend en afwachten; hoe werkt hij? Hoe werk ik? Daarom is het ook leuk om nu, na een aantal jaren samen te hebben gewerkt, alles nog eens te overzien en opnieuw tegen het licht aan te houden. En ook om tot de conclusie te komen dat we behoorlijk tevreden waren.”

Naast een serie voorstellingen in het Fakkelteater gaat Lelies ook een kleine tour door België maken. “Het is sowieso moeilijk om hier in Vlaanderen met dit soort voorstellingen een tour-circuit aan te boren. Musical voorstellingen zijn er hier lang uit geweest dus heel veel van de theaters zijn musical niet gewend, dus dat is even zoeken. Met Pauline & Paulette vorig seizoen hadden we een hele mooie tournee, nu is dat iets beperkter, maar ik denk wel dat de plekken waar we gaan komen heel goed zijn en dat dit iets is dat we in de toekomst verder kunnen uitbouwen, en hopelijk ook Nederland natuurlijk. Dat staat nog wel op het verlanglijstje.”

“Lielies 3.0 zou nog wel naar Nederland moeten, vinden we zelf,” zegt Allard. “Het is natuurlijk iets waar we zelf ook op zitten te wachten, maar je merkt dat op dit moment in Nederland de lieflijke nostalgie overheerst. Daar is niets mis mee maar Lelies is natuurlijk niet een eenvoudige hap-slik-weg voorstelling, het is meeslepend drama. Ik vind wel dat het in Nederland daar niet aan mag ontbreken. Ik vind het wel belangrijk dat ook dat wel gedaan wordt. Het zou voor mij een droom zijn die uitkomt als we het ook in Nederland kunnen spelen.” Sam: “Voor een klein productiehuis, zoals Judas TheaterProducties, is het, ook logistiek gezien, een hele opdracht om een tournee te plannen. We hebben op het punt gestaan om dit seizoen nog een aantal voorstellingen in Nederland te spelen, maar agenda-technisch was er een probleem en dat is ook de reden dat het niet is doorgegaan. Voor mij is uitstel geen afstel. We zitten er heel dicht bij, we hebben een paar goede contacten, ook met collega-producenten. Lelies is een hele specifieke productie en moet op het juiste moment op de juiste plaats gespeeld worden. Dat is heel belangrijk, anders is de magie van heel die productie weg.”

Toch komt er dus een kleine tour door België en zal Lelies in zalen komen te staan die groter zijn dan de Rode Zaal van het Fakkelteater. Sam: “Het zal de productie zeker wel beïnvloeden, grotere podia. Op dat vlak is het een hele dunne grens. “ “Het blijft altijd weer zoeken naar het samengaan van de mise-en-scene van Martin Michel, de regisseur, en de ormgeving van Arno Bremers (décor- en kostuumontwerp) in een andere ruimte,” gaat Allard verder. “Het is vier jaar geleden absouluut gemaakt voor de Rode Zaal. Maar we weten waar we heen gaan en het beginnen van oplossingen zoeken begint natuurlijk al ver voor dit moment. Dus ik denk wel dat het dezelfde impact kan hebben. Voor de acteurs zal het weer een andere manier van spelen zijn als je in een zaal van 5 à 6 honderd man staat. Dat is een andere energie maar dat is iets dat voor hen het ook zo leuk maakt om het nog een keer te doen. Er komt net weer even iets bij. Het is dus wat we de vorige keer deden maar er zit deze keer iets extra’s in. Dat maakt de uitdaging alleen maar weer groter.”

“Antwerpen is niet ver,” zegt Allard tot slot. “Antwerpen is anderhalf uur rijden en Lelies is zo’n prachtige voorstelling. Iedereen die de voorstelling destijds niet heeft kunnen zien krijgt nu een tweede kans. We kunnen iedereen verzekeren van een hele mooie avond met een bijzonder verhaal en prachtige muziek. Ik zou het zo fijn vinden als de mensen die na de eerste keer riepen dat ze het net hadden gemist er nu op tijd aan denken om een kaartje te kopen en gewoon te gaan. En lekker een dagje Antwerpen doen met dit als kers op de taart.” Lachend: “Het is alleen een beetje jammer van de tekst.....”. Sam lacht en heeft het laatste woord. “Dat is inderdaad wel jammer, maar voor de rest zijn we weer helemaal terug!”

Lelies is te zien vanaf 5 februari in de Rode Zaal van het Fakkelteater in Antwerpen.