Soms word je heel intens gelukkig van een concert. Afgelopen donderdag was soms.
Schoonheid en troost op zijn allermooist: Britta Maria
Britta Maria zingt met een warme volle stem Franse chansons. Soms in het Nederlands, soms in het Frans, het gaat naadloos in elkaar over, ze verleidt, ze vertedert, ze ontroert. Begeleid en aangevuld door een virtuoze, schalkse en emotionele Maurits Fondse zijn ze samen in staat de zaal te betoveren door een prachtige afwisseling van elkaar aanvullen en elkaar de ruimte geven om te schitteren. Je wordt als kijker warm van de band die je tussen hen kan voelen.
En dan is daar, ook nog eens Oleg Fateev. Hoeveel superlatieven zullen we hier op los laten?
Zijn handen over de accordeon betoveren, alsof de noten tovenaar in hem de liefde bedrijft met zijn instrument. Zijn muzikale schalkse één-tweetjes met Maurits doen lachen en genieten, zijn begeleiding in combinatie met de stem van Britta jagen tranen van ontroering naar je ogen.
Zo’n concert doet ons verlangen daar nog uren te zitten, te luisteren, mee te zingen, te dansen en naar Frankrijk te verhuizen... Zucht, wat een heerlijkheid in een paar uur.
Brel, Aznavour en de prachtige ode aan zoon Herman, bekend en onbekend het wisselt heerlijk af. Bezoekers gaan met lichtere tred, met vrolijk sprankelende ogen en verkwikt en ontroerd weer naar huis. Balsem op de ziel. De titel “van schoonheid en troost” perfect gekozen.
Meer meer meer! Alle Francofielen, levensgenieters en vrijbuiters hier moet je heen! Deze drie laten je even een glimp van de hemel zien.
Door Elise Kant
En dan is daar, ook nog eens Oleg Fateev. Hoeveel superlatieven zullen we hier op los laten?
Zijn handen over de accordeon betoveren, alsof de noten tovenaar in hem de liefde bedrijft met zijn instrument. Zijn muzikale schalkse één-tweetjes met Maurits doen lachen en genieten, zijn begeleiding in combinatie met de stem van Britta jagen tranen van ontroering naar je ogen.
Zo’n concert doet ons verlangen daar nog uren te zitten, te luisteren, mee te zingen, te dansen en naar Frankrijk te verhuizen... Zucht, wat een heerlijkheid in een paar uur.
Brel, Aznavour en de prachtige ode aan zoon Herman, bekend en onbekend het wisselt heerlijk af. Bezoekers gaan met lichtere tred, met vrolijk sprankelende ogen en verkwikt en ontroerd weer naar huis. Balsem op de ziel. De titel “van schoonheid en troost” perfect gekozen.
Meer meer meer! Alle Francofielen, levensgenieters en vrijbuiters hier moet je heen! Deze drie laten je even een glimp van de hemel zien.
Door Elise Kant
