Op 8 februari 2025 woonden we de première bij van toneelstuk ’t Hooge Nest. Deze solovoorstelling gespeeld door Fockeline Ouwerkerk is gebaseerd op het boek van Roxane van Iperen over het huis in Naarden waar Van Iperen met haar gezin gaat wonen.
’t Hooge Nest is een indrukwekkende voorstelling met even indrukwekkende Fockeline Ouwerkerk
Bij de verbouwing komen ze geheime schuilplaatsen met daarin verzetskranten tegen en blijkt dat het huis in de tweede wereldoorlog als onderduikadres is gebruikt. Van Iperen gaat dan op zoek naar de geschiedenis van het huis en haar inwoners. De voorstelling vertelt dit verhaal. Bij het betreden van de zaal is het podium zichtbaar en zien we een constructie bedekt met doorzichtig bouwplastic. Dit plastic wordt later in de voorstelling inventief gebruikt.
Middenin het geroezemoes in de zaal komt Fockeline op en begint de voorstelling met een instructie aan het publiek alsof wij de onderduikers zijn. Als de lichten in huis aan en uit gaan, hebben we 30 seconden om te verdwijnen en er begint een klok te tikken. Er is meteen een spanning voelbaar… Dan dooft het zaallicht en zijn wij geen deelnemers meer, maar publiek.
Fockeline speelt op indrukwekkende wijze het verhaal van twee Joodse zussen, Janny en Lien Brilleslijper voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Janny, de rustige en Lien, de artistieke van de twee die veiligheid zoeken in ’t Hooge Nest en besluiten om daar ook anderen op te vangen en te verbergen. Terwijl de oorlog woedt, is ’t Hooge Nest een uitvalsbasis voor het verzet maar ook een veilige haven waar mensen op adem kunnen komen en waar cultuur nog een plekje heeft.
We worden meegenomen in de manier waarop eerst met kleine en daarna steeds verdergaande maatregelen Joden onderdrukt en vervolgens vervolgd werden en hoe de zussen hiermee omgaan. Het begint met klein en dan steeds groter verzet en hoe houd je dan je familie en kinderen veilig? Met ogenschijnlijk gemak schakelt Fockeline tussen de verschillende personages; Van Iperen, die het huis koopt en bij de verbouwing de sporen uit het verleden ontdekt, de zussen Brilleslijper, vader Brilleslijper, de echtgenoten, de burgemeester en alle anderen. Vakkundig weet ze het publiek het verhaal in te trekken en bij de les te houden. Er wordt gebruik gemaakt van een sober decor, bestaande uit een ronde stellage met lamellen, die deelbaar is en door Fockeline zelf gechangeerd wordt tijdens haar monoloog. Het fungeert als de villa, als tram en als podium voor de artistieke uitspattingen van Lien.
Prachtig is de vondst om een deel van het bouwplastic in een dans te gebruiken. Het licht ondersteunt het verhaal op een effectieve en sfeervolle manier en de muziek brengt een extra emotionele laag. Naast diverse instrumentale stukken is “Mensch durf te leven” een terugkerend thema in de voorstelling. De schrijver, Dirk Witte, heeft de villa in 1920 laten bouwen en deze woorden omschrijven ook hoe Janny en Lien in het leven staan. Hun moed en daadkracht is een voorbeeld. Ergens in de voorstelling stelt Fockeline het publiek de vraag “Wat zou jij doen?” en merkt daarna op dat niemand zichzelf graag een lafaard zou noemen. Daarmee geeft ze de toeschouwers iets om over na te denken en slaat ze een brug naar het heden. De huidige ontwikkelingen in de wereldpolitiek maken dat het stuk nu zeer relevant voelt. In het stuk, zoals ook uit de geschiedenis, blijkt dat met hele kleine stapjes burgerrechten teniet gedaan worden en hoe sluipend dat te werk gaat.
’t Hooge Nest is een indrukwekkende voorstelling die nog tot juni in de Nederlandse theaters te zien is. De speellijst is te vinden op 't Hooge Nest - Solo Stories
Door Sevil Koçak
Middenin het geroezemoes in de zaal komt Fockeline op en begint de voorstelling met een instructie aan het publiek alsof wij de onderduikers zijn. Als de lichten in huis aan en uit gaan, hebben we 30 seconden om te verdwijnen en er begint een klok te tikken. Er is meteen een spanning voelbaar… Dan dooft het zaallicht en zijn wij geen deelnemers meer, maar publiek.
Fockeline speelt op indrukwekkende wijze het verhaal van twee Joodse zussen, Janny en Lien Brilleslijper voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Janny, de rustige en Lien, de artistieke van de twee die veiligheid zoeken in ’t Hooge Nest en besluiten om daar ook anderen op te vangen en te verbergen. Terwijl de oorlog woedt, is ’t Hooge Nest een uitvalsbasis voor het verzet maar ook een veilige haven waar mensen op adem kunnen komen en waar cultuur nog een plekje heeft.
We worden meegenomen in de manier waarop eerst met kleine en daarna steeds verdergaande maatregelen Joden onderdrukt en vervolgens vervolgd werden en hoe de zussen hiermee omgaan. Het begint met klein en dan steeds groter verzet en hoe houd je dan je familie en kinderen veilig? Met ogenschijnlijk gemak schakelt Fockeline tussen de verschillende personages; Van Iperen, die het huis koopt en bij de verbouwing de sporen uit het verleden ontdekt, de zussen Brilleslijper, vader Brilleslijper, de echtgenoten, de burgemeester en alle anderen. Vakkundig weet ze het publiek het verhaal in te trekken en bij de les te houden. Er wordt gebruik gemaakt van een sober decor, bestaande uit een ronde stellage met lamellen, die deelbaar is en door Fockeline zelf gechangeerd wordt tijdens haar monoloog. Het fungeert als de villa, als tram en als podium voor de artistieke uitspattingen van Lien.
Prachtig is de vondst om een deel van het bouwplastic in een dans te gebruiken. Het licht ondersteunt het verhaal op een effectieve en sfeervolle manier en de muziek brengt een extra emotionele laag. Naast diverse instrumentale stukken is “Mensch durf te leven” een terugkerend thema in de voorstelling. De schrijver, Dirk Witte, heeft de villa in 1920 laten bouwen en deze woorden omschrijven ook hoe Janny en Lien in het leven staan. Hun moed en daadkracht is een voorbeeld. Ergens in de voorstelling stelt Fockeline het publiek de vraag “Wat zou jij doen?” en merkt daarna op dat niemand zichzelf graag een lafaard zou noemen. Daarmee geeft ze de toeschouwers iets om over na te denken en slaat ze een brug naar het heden. De huidige ontwikkelingen in de wereldpolitiek maken dat het stuk nu zeer relevant voelt. In het stuk, zoals ook uit de geschiedenis, blijkt dat met hele kleine stapjes burgerrechten teniet gedaan worden en hoe sluipend dat te werk gaat.
’t Hooge Nest is een indrukwekkende voorstelling die nog tot juni in de Nederlandse theaters te zien is. De speellijst is te vinden op 't Hooge Nest - Solo Stories
Door Sevil Koçak
