Londen heeft zijn Open Air Theatre in Regent’s Park, waar jaarlijks in de zomer een musicalproductie is te bekijken. Boordevol traditie dat theater, compleet met picnic en de befaamde Regent’s Park Burger. België heeft zijn eigen openluchttheater, ook boordevol traditie, aan het Donkmeer in Berlare. Sinds 1987 wordt daar tweejaarlijks in de zomer een musicalproductie uitgevoerd. The Sound of Music, My Fair Lady, Camelot en The Wizard of Oz zijn slechts enkele namen van producties die de afgelopen jaren te zien zijn geweest. Frank Van Laecke de naam van de regisseur die al deze producties op het podium in het Donkmeer bracht.
The Story of Sacco & Vanzetti: spektakel en intimiteit op het Donkmeerâ€
Dit jaar koos Pretoria vzw, de organisator van de Festivaria producties, niet voor een bekende buitenlandse musical, maar voor een musical van eigen bodem. Dirk Brossé (componist), Paul Berkenman (songteksten), Frank Van Laecke (libretto) en Stijn Coninx (regie) brachten in 1996 de musical Sacco en Vanzetti op het toneel bij het Koninklijk Ballet van Vlaanderen. Deze musical werd door Brossé en Van Laecke, ditmaal samen met Allard Blom (songteksten) nog eens goed doorgelicht en kritisch bekeken, en dat leidde tot The Story of Sacco & Vanzetti, met een nieuw script en een aantal nieuwe composities. Vrijdag 21 augustus vond de première plaats van het hernieuwde stuk, op het Donkmeer.
De musical gaat over twee Italiaanse mannen, Nicola Sacco en Bartolomeo Vanzetti, die begin vorige eeuw de oversteek maakten naar Amerika, in de hoop op een beter leven. Dat betere leven zat er voor hen niet in. Veel mensen uit Europa waren hen al voorgegaan of kwamen hen achterna en de Amerikaanse samenleving, getroffen door een economische crisis, zat niet op hen te wachten. Slechte leefomstandigheden en de nauwelijks aanwezige kans op verbetering van hun situatie deed hen besluiten om zich aan te sluiten bij de anarchistische beweging, die stakingen en protestacties organiseerde. Als luis in de pels werden ze beschouwd als een gevaar voor de staat en opgepakt door de politie. Hen werd een roofoverval en tweevoudige moord in de schoenen geschoven en, ondanks het feit dat het duidelijk was dat ze hier niets mee te maken hadden werden ze toch veroordeeld en kwamen ze uiteindelijk in 1927 op de elektrische stoel terecht.
Een tragische geschiedenis, met raakvlakken met het heden. Ook nu is er sprake van mensen die een oversteek wagen in de hoop op een beter leven, een leven zonder oorlog. En ook nu is er nog steeds discussie over het uitvoeren van de doodstraf en worden we geregeld geconfronteerd met rechterlijke dwalingen, waardoor onschuldigen in de cel belanden. Al kun je in het geval van Sacco en Vanzetti niet zozeer spreken van een rechterlijke dwaling maar van een dwaling van de gehele samenleving.
Het trio Brossé, Van Laecke en Blom (tevens samen verantwoordelijk voor Daens en 14- 18) staat zo onderhand wel garant voor een mooi spektakel en dat werd het ook. Theater op locatie geeft altijd wat meer mogelijkheden dan in een theater, en ook bij The Story of Sacco & Vanzetti werd volledig gebruik gemaakt van de mogelijkheden die de locatie aan het Donkmeer te bieden heeft. Ook de hoofdrolspelers hebben hun sporen meer dan verdiend en dat lieten ze op het Donkmeer ook zien: Jelle Cleymans (Nicola Sacco), Hans Peter Janssens (Bartolomeo Vanzetti) die ook in de productie van 1996 was te zien, Deborah De Ridder (Rosa Sacco), Peter Van de Velde (procureur Katzmann) en Frans Maas (rechter Thayer) vormen een cast om van te dromen.
Een prachtig décor, waarvan het hoofd van het vrijheidsbeeld, liggend op de grond en met een aantal barsten (als symbool voor het verval van de Amerikaanse samenleving), het meest opvallende en indrukwekkende deel was, de Brooklyn Bridge op de achtergrond, de prachtige belichting, vuurwerk tijdens de bruiloft van Nicola en Rosa en indrukwekkende massascenes, met meer dan 120 acteurs en figuranten, zorgden voor mooi spektakel. De composities van Dirk Brossé lieten echter ook voldoende ruimte voor kleine, intieme momenten, waaronder een prachtig lied, gezongen door Cleymans en Janssens over blijven in Amerika of teruggaan naar Italië. The Story of Sacco & Vanzetti wordt daarmee niet een productie die het alleen moet hebben van spektakel, maar is ook een productie die in een kleinere setting uitstekend tot zijn recht zal komen. Het kritische zelfonderzoek van Brossé, Van Laecke en Blom, hoeft dan ook niet te worden beperkt tot een productie van deze omvang, maar mag wat ons betreft in de toekomst ook gerust leiden tot een kleinere productie in het theater.
The Story of Sacco & Vanzetti is nog tot en met 5 september te zien op het Donkmeer in Berlare.
