Een enthousiaste mevrouw antwoordt dit heel vrolijk op mijn vraag wat ze vond van Tracing Thomas. "Wat is dit onzettend leuk" verzucht een meneer die ik tegenkom in een van de vele gangen "echt geweldig". "Dit was echt héél leuk" glunderen een paar jongens van begin 20.
Tracing Thomas, Je kan er nachten over blijven dromen, dan ben je er nog niet uit
Wat kun je zeggen over een weergaloze belevenis zonder iets te verklappen? Want juist het niet weten vooraf, het vol vragen beginnen, een beetje onzeker, maakt het totaal van wat je meemaakt op het Forteiland van Ijmuiden nog intenser en nog leuker.
Je begint aan een zoektocht die je meevoert. Niet alleen naar alle kanten van het eiland, maar het meest bijzondere is dat je op een gegeven moment geen acteurs meer ziet maar je zelf onderdeel bent van het spel. Zij veranderen niet, jij verandert op het moment dat zelfs de meest kritische geest geen weerstand meer kan bieden aan de verleiding op te gaan in het verhaal. Dan gebeurt er iets, gaan ogen stralen, wordt het zoeken fanatieker en de schroom om dingen te vragen resoluut afgeworpen.
Als de puzzelstukken op een plek vallen en het raadsel ontrafeld wordt is het feest compleet, en de zinderende finale doet recht aan het gevoel dat je het goed hebt gedaan.
Het is voor iedereen hetzelfde en toch heel anders. Speuren en gevonden antwoorden, sporen en aanwijzingen, het hele verhaal is ongelofelijk ingenieus tot in de kleinste details doordacht, waardoor aanknopingspunten naar de oplossing door elkaar lopen. Wat eerst relevant lijkt kan toch niet relevant zijn en andersom. Kleinste details geven grootste aanwijzingen, grote dingen kunnen over het hoofd worden gezien. Wat moeten de makers ongelofelijk veel plezier hebben gehad om dit uit te denken. En ook van de acteurs spat het speelplezier af. Ze kruipen in hun rol en worden wie ze moeten zijn. En houden dat vol de hele avond lang, en blijken na afloop "toch" hele gewone leuke mensen te zijn die intens genieten van dit theater spelen op locatie.
Mooi om te zien dat zowel kinderen, minimum leeftijd is terecht 12, als mensen van in de 70 intens genieten en hun hersens breken over de grote vraag waar Thomas toch gebleven is. En al verschilt het in hoeverre iedereen de oplossing heeft ontdekt , het maakt voor de beleving zelf niet uit. Het is het zoeken, het raden, het puzzelen hoe stukjes in elkaar grijpen en de flow van onderdeel zijn dat maakt dat de boot terug vol is met blije mensen.
Er is maar één ding jammer: dat je het maar één keer kunt doen. Het doet je verlangen naar een sprongetje in de tijd zodat je het nog een keer kunt meemaken.
Ga dit vooral zien, doen, ondergaan en beleven! Het is meer dan de moeite waard en je kunt nog héél lang nagenieten van het doorpraten over details, stukjes die je gemist hebt, en dat wat je het allerleukste vond.
Gaan! Boeken! Nu! Te leuk om niet te doen! Kijk HIER voor tickets
Door Elise Kant
Je begint aan een zoektocht die je meevoert. Niet alleen naar alle kanten van het eiland, maar het meest bijzondere is dat je op een gegeven moment geen acteurs meer ziet maar je zelf onderdeel bent van het spel. Zij veranderen niet, jij verandert op het moment dat zelfs de meest kritische geest geen weerstand meer kan bieden aan de verleiding op te gaan in het verhaal. Dan gebeurt er iets, gaan ogen stralen, wordt het zoeken fanatieker en de schroom om dingen te vragen resoluut afgeworpen.
Als de puzzelstukken op een plek vallen en het raadsel ontrafeld wordt is het feest compleet, en de zinderende finale doet recht aan het gevoel dat je het goed hebt gedaan.
Het is voor iedereen hetzelfde en toch heel anders. Speuren en gevonden antwoorden, sporen en aanwijzingen, het hele verhaal is ongelofelijk ingenieus tot in de kleinste details doordacht, waardoor aanknopingspunten naar de oplossing door elkaar lopen. Wat eerst relevant lijkt kan toch niet relevant zijn en andersom. Kleinste details geven grootste aanwijzingen, grote dingen kunnen over het hoofd worden gezien. Wat moeten de makers ongelofelijk veel plezier hebben gehad om dit uit te denken. En ook van de acteurs spat het speelplezier af. Ze kruipen in hun rol en worden wie ze moeten zijn. En houden dat vol de hele avond lang, en blijken na afloop "toch" hele gewone leuke mensen te zijn die intens genieten van dit theater spelen op locatie.
Mooi om te zien dat zowel kinderen, minimum leeftijd is terecht 12, als mensen van in de 70 intens genieten en hun hersens breken over de grote vraag waar Thomas toch gebleven is. En al verschilt het in hoeverre iedereen de oplossing heeft ontdekt , het maakt voor de beleving zelf niet uit. Het is het zoeken, het raden, het puzzelen hoe stukjes in elkaar grijpen en de flow van onderdeel zijn dat maakt dat de boot terug vol is met blije mensen.
Er is maar één ding jammer: dat je het maar één keer kunt doen. Het doet je verlangen naar een sprongetje in de tijd zodat je het nog een keer kunt meemaken.
Ga dit vooral zien, doen, ondergaan en beleven! Het is meer dan de moeite waard en je kunt nog héél lang nagenieten van het doorpraten over details, stukjes die je gemist hebt, en dat wat je het allerleukste vond.
Gaan! Boeken! Nu! Te leuk om niet te doen! Kijk HIER voor tickets
Door Elise Kant
