Het Maas Theater en Dans maakt heel veel prachtig kindertheater. En steeds als je denkt dat het niet beter kan, gebeurt het toch. Lampje (naar het boek van Annet Schaap) is een absoluut hartveroverend spelen met taal, muziek en schoonheid.
Verbeeldingskracht kust de liefde in Lampje
De zaal, vol met kinderen, is muisstil als het verhaal zich ontwikkelt en ze meedeinen op de avonturen van Lampje (echt briljant gespeeld door Rosa van Leeuwen) die grootse avonturen het hoofd biedt samen met vis/ Edward (een hartveroverende Freek Nieuwdorp). Het ene moment zo grappig en het andere zo ontroerend: “Jij bent dood, ik mis je” Een wonderwereld waar alles kan en waar door ijzersterk acteerspel (met speciale grote hulde aan Anne Fé de Boer) en prachtige personage wisselingen het verhaal voorgestuwd wordt richting een grande finale die wel moet uitmunten in een staande ovatie.
Een verhaal van op het oog mensen die niet boven hun bekende leven kunnen uitstijgen maar dat uiteindelijk allemaal wel doen, geholpen door elkaar. Mooi hoe hun kracht met tederheid tot bloei wordt gebracht, als een belofte aan de kinderen: het is nooit zo hopeloos als het lijkt. Een lieflijke les in vertrouwen zo verpakt dat die hen hun leven lang bij blijft.
Een hoogtepunt is het dansen van Freek Nieuwdorp, de zaal houdt de adem in. De muziek van Djurre de Haan en de de zang van Carmen van Mulier (die heerlijk indrukwekkend is in al haar personage wisselingen) strelen de voorstelling en maakt het mogelijk om anderhalf uur lang te geloven dat alles mogelijk is.
De combinatie met een ingenieus decor en het spelen met dimensies (stappentellen als ging je echt in de vuurtoren omhoog) maken het geheel compleet en af.
Hier kan maar één conclusie: Alle kinderen naar Lampje, waar verbeeldingskracht de liefde kust en kinderen schoonheid krijgen ingegoten opdat ze altijd zullen weten dat kunst levensadem geeft.
Gaan! Echt doen!
Door Elise Kant
Een verhaal van op het oog mensen die niet boven hun bekende leven kunnen uitstijgen maar dat uiteindelijk allemaal wel doen, geholpen door elkaar. Mooi hoe hun kracht met tederheid tot bloei wordt gebracht, als een belofte aan de kinderen: het is nooit zo hopeloos als het lijkt. Een lieflijke les in vertrouwen zo verpakt dat die hen hun leven lang bij blijft.
Een hoogtepunt is het dansen van Freek Nieuwdorp, de zaal houdt de adem in. De muziek van Djurre de Haan en de de zang van Carmen van Mulier (die heerlijk indrukwekkend is in al haar personage wisselingen) strelen de voorstelling en maakt het mogelijk om anderhalf uur lang te geloven dat alles mogelijk is.
De combinatie met een ingenieus decor en het spelen met dimensies (stappentellen als ging je echt in de vuurtoren omhoog) maken het geheel compleet en af.
Hier kan maar één conclusie: Alle kinderen naar Lampje, waar verbeeldingskracht de liefde kust en kinderen schoonheid krijgen ingegoten opdat ze altijd zullen weten dat kunst levensadem geeft.
Gaan! Echt doen!
Door Elise Kant
