Over de Book of Mormon kun je een hele korte recensie schrijven: Een ontzettend ongelofelijk laaiend enthousiaste
Wil je perfectie zien, ga dan naar Book of Mormon
Alles is namelijk buitengewoon en heel erg goed aan deze musical. De acteurs, hun zingen, dansen én acteren, de vaart, de spanningsbogen, de muziek, en op een paar na alle grappen. Carré zindert en beweegt tot in het kleinste hoekje. Het publiek is meer dan laaiend enthousiast en het regent superlatieven, complimenten. Na afloop worden grappen eindeloos naverteld, niet alleen nog in de gangen maar tot in de trein aan toe. Een soort verwondering van verbazing van indrukwekkende performance en dat keer 10. En terecht.
Conner Peirson als aanvankelijke anti held steelt absoluut de show. Wat een stem, wat een mimiek, wat een spel. Diepe buiging. Understudy Alex James-Hatton doet niet voor hem onder. Samen zetten ze een meer dan fantastisch duo neer. Indrukwekkend en zo leuk!
Nicole-Lily Baisden als Nabulungi is al even uitmuntend. Zo mooi gedaan, expressief, loepzuiver en perfectie. Echt,. wil je perfectie zien, dan moet je naar hen kijken. Dit is zo ongelofelijk goed gedaan, en ziet er tegelijk zo makkelijk uit. Dan weet je dat je naar topkwaliteit zit te kijken. En dat geldt voor de hele cast. De energie en de vrolijkheid spat ervanaf. Loepzuiver, strakke choreografie die uitgevoerd wordt op een manier waarop je bij heel veel musicals zit te wachten maar waar het dan allemaal net niet komt. Hier gebeurt het gewoon, en hoe. Alsof alle castleden sinds hun geboorte voor deze rol zijn voorbestemd en ze die al jaren hebben kunnen perfectioneren. Timing, dictie, beweging, het klopt tot in de puntjes.
Het live orkest maakt het helemaal af. De makers van Southpark Trey Parker en Matt Stone die verantwoordelijk zijn voor deze musical tekenen samen met Robert Lopez ook voor de muziek, die soms heel even leentje buur speelt bij andere musicals en ook die net als alles in deze musical van twists en grappen is voorzien.
Tel daarbij de choreografie, licht, geluid en decor en je hebt de perfecte musical in handen, die gezien moet worden. Zoveel kwaliteit is meer dan zeldzaam.
In deze show is niets heilig. Alles wordt op de schop genomen en belachelijk gemaakt. Dat is spannend. Want in alle overdrijving en grappen zitten wel degelijk zaken die aan het denken zetten en die niet zo ver van de werkelijkheid afstaan als misschien wel gedacht wordt. In het Oeganda van begin 21e eeuw ten tijde van de terreur van de LRA olv Joseph Kony (waar dit verhaal generaal F op baseert) liepen inderdaad dit soort naieve Amerikaanse zieltjes redders rond. Dat kun je niet heftig genoeg op de hak nemen, en dat gebeurt hier op volstrekt heerlijke wijze. Hier wordt de krankzinnige realiteit op de enige juiste manier neergezet : krankzinnig. Chapeau!
Wat ook reeel is is het volstrekte gebrek aan kennis bij veel Amerikanen over de wereld buiten de USA. Dus hoe schrijnend het ook is wat er allemaal aan vooroordelen geroepen wordt over Afrika (Lion King country) , het is ook wel een afspiegeling van de werkelijkheid van het denken van grote groepen mensen. En wat ook reeel is is het zoeken naar hoop in zo’n context.
De musical heeft alle kaartverkooprecords verbroken in New York, Londen, Melbourne en Sydney, en nu is Nederland eindelijk aan de buurt! The Book of Mormon is Engels gesproken. En er is, omdat bij het vertalen de grappen niet meer tot z’n recht komen, geen boventiteling. Deze must-see show speelt nog tot zondag 27 oktober in Koninklijk theater Carré in Amsterdam.
Door Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag
Conner Peirson als aanvankelijke anti held steelt absoluut de show. Wat een stem, wat een mimiek, wat een spel. Diepe buiging. Understudy Alex James-Hatton doet niet voor hem onder. Samen zetten ze een meer dan fantastisch duo neer. Indrukwekkend en zo leuk!
Nicole-Lily Baisden als Nabulungi is al even uitmuntend. Zo mooi gedaan, expressief, loepzuiver en perfectie. Echt,. wil je perfectie zien, dan moet je naar hen kijken. Dit is zo ongelofelijk goed gedaan, en ziet er tegelijk zo makkelijk uit. Dan weet je dat je naar topkwaliteit zit te kijken. En dat geldt voor de hele cast. De energie en de vrolijkheid spat ervanaf. Loepzuiver, strakke choreografie die uitgevoerd wordt op een manier waarop je bij heel veel musicals zit te wachten maar waar het dan allemaal net niet komt. Hier gebeurt het gewoon, en hoe. Alsof alle castleden sinds hun geboorte voor deze rol zijn voorbestemd en ze die al jaren hebben kunnen perfectioneren. Timing, dictie, beweging, het klopt tot in de puntjes.
Het live orkest maakt het helemaal af. De makers van Southpark Trey Parker en Matt Stone die verantwoordelijk zijn voor deze musical tekenen samen met Robert Lopez ook voor de muziek, die soms heel even leentje buur speelt bij andere musicals en ook die net als alles in deze musical van twists en grappen is voorzien.
Tel daarbij de choreografie, licht, geluid en decor en je hebt de perfecte musical in handen, die gezien moet worden. Zoveel kwaliteit is meer dan zeldzaam.
In deze show is niets heilig. Alles wordt op de schop genomen en belachelijk gemaakt. Dat is spannend. Want in alle overdrijving en grappen zitten wel degelijk zaken die aan het denken zetten en die niet zo ver van de werkelijkheid afstaan als misschien wel gedacht wordt. In het Oeganda van begin 21e eeuw ten tijde van de terreur van de LRA olv Joseph Kony (waar dit verhaal generaal F op baseert) liepen inderdaad dit soort naieve Amerikaanse zieltjes redders rond. Dat kun je niet heftig genoeg op de hak nemen, en dat gebeurt hier op volstrekt heerlijke wijze. Hier wordt de krankzinnige realiteit op de enige juiste manier neergezet : krankzinnig. Chapeau!
Wat ook reeel is is het volstrekte gebrek aan kennis bij veel Amerikanen over de wereld buiten de USA. Dus hoe schrijnend het ook is wat er allemaal aan vooroordelen geroepen wordt over Afrika (Lion King country) , het is ook wel een afspiegeling van de werkelijkheid van het denken van grote groepen mensen. En wat ook reeel is is het zoeken naar hoop in zo’n context.
De musical heeft alle kaartverkooprecords verbroken in New York, Londen, Melbourne en Sydney, en nu is Nederland eindelijk aan de buurt! The Book of Mormon is Engels gesproken. En er is, omdat bij het vertalen de grappen niet meer tot z’n recht komen, geen boventiteling. Deze must-see show speelt nog tot zondag 27 oktober in Koninklijk theater Carré in Amsterdam.
Door Elise Kant
Kijk HIER voor ons fotoverslag
