Willemijn Verkaik in combinatie met Wicked behoeft inmiddels geen introductie meer. Al meer dan 2.000 keer kroop ze in de huid van de groene heks, wier verhaal ze inmiddels heeft verteld in het Duits, Engels, en Nederlands.
Willemijn Verkaik: al tien jaar verknocht aan Elphaba
Na haar run als Elphaba in Londen in 2014 (die ze helaas eerder moest beëindigen wegens blessureleed) was het afwachten waar en wanneer we haar weer zouden kunnen aanschouwen ‘in het groen’, want dat het abrupte einde destijds geen definitief einde was van Verkaik in deze iconische rol was duidelijk.
Vijf maanden na de 10e verjaardag van Wicked - the Musical in Londen, was het dinsdag 28 februari de avond dat Willemijn Verkaik haar officiële (en zesde) première beleefde als Elphaba. Vergezeld door een cast met onder andere Suzie Mathers als Glinda, Oliver Savile als Fiyero, reünisten als Sue Kelvin (in de rol van Madame Morrible) en een aantal nieuwkomers op West End zag MusicalNieuws een sterke première. Hoewel, première?
MusicalNieuws zag een show die goed geolied is, maar op geen enkel moment als 10 jaar oud voelt. De cast is al goed op elkaar ingespeeld, en behalve Willemijn Verkaik die met haar vocale kwaliteiten en uitstekend acteerwerk de zaal meeneemt in het verhaal, zorgt voornamelijk Suzie Mathers als Glinda voor de komische noot. Haar “Popular” doet de zaal verschillende keren uitbarsten in een lachsalvo, en vocaal is er niets op haar aan te merken. Oliver Savile als Fiyero is (letterlijk) de grote hunk van de avond, met een prettig stemgeluid waar je graag naar blijft kijken. Zijn transformatie van oppervlakkige gladjanus naar man die ervoor kiest om op een andere manier naar bepaalde dingen te kijken is naturel en geloofwaardig.
Ook de andere rollen worden prima neergezet, met een pittige Sarah McNicholas in de rol van onzekere zus Nessarose, die later toch niet geheel onschuldig blijkt te zijn. Sue Kelvin is als Madame Morrible op het ene moment de lieve oude schooljuffrouw, om vervolgens te veranderen in een slinkse dame, die roem verkiest boven de waarheid: een sterke vertoning in zowel acteerwerk als zang. Mark Curry als The Wizard zet een speelse verschijning neer, die gaandeweg een mooie ontwikkeling door maakt tot een licht getergde man wiens wens eigenlijk nooit geheel is uitgekomen. Ook dokter Dillamond (Martin Ball) en Boq (Idriss Kargbo) waren fijn om naar te kijken.
Na de uitstekende voorstelling hebben we de mogelijkheid om kort met Willemijn te praten, en op de vraag of het voor haar nog wel voelt als een première kan ze ons het volgende vertellen:
‘Jazeker is het nog speciaal! Dat klinkt misschien gek, maar na 2,5 jaar weer terug zijn in Londen en tijdens het tienjarige jubileum Elphaba mogen spelen is een enorme eer! En natuurlijk is het voor mij ook een persoonlijk jubileum. Voor mij is het de grootste rol die ik ken, en iedere show is het een uitdaging om het maar weer neer te zetten. Ook na zoveel jaren, en verschillende producties vind ik nog steeds nieuwe lagen in de rol, en ik vind het leuk om te merken dat na 2014, ik nu toch een stukje ouder ben en dat dat een nieuwe nuance aan mijn vertolking brengt.’
‘De show staat natuurlijk vast in waar we heen moeten lopen en wat we moeten zeggen,’ gaat ze verder, ‘maar daarbinnen ervaar ik nog genoeg ruimte en vrijheid voor het proberen van nieuwe dingen. Ik was zelf heel benieuwd hoe ik na 2,5 jaar het repetitieproces weer in zou gaan, maar dan zijn er nieuwe acteurs waarmee je gaat werken, in dit geval Suzie en Oliver en de rest van de cast [red. die echt ontzettend lief en leuk zijn], en dan begin je weer een heel nieuw proces ondanks dat je de show en de rol al goed kent.’
Gezien de reactie van het publiek kunnen wij ons voorstellen dat, als je dan zo’n repetitieperiode afsluit met een enthousiaste zaal, dat natuurlijk altijd een speciale avond is. Zesde première of niet.
Ook Oliver Savile kan dit bevestigen. Oliver speelt nu ongeveer 1,5 jaar in de show de rol van Fiyero en deelde het podium al met niet minder dan 12 verschillende Elphaba’s. Maar ondanks al deze premières, debuten en cast wissels voelde ook hij vanavond de bijzondere spanning die in het theater hing.
‘Yeah, there’s a buzz about tonight, and there’s also a certain pressure,’ vertelt hij ons.‘ Hoewel we al drie weken spelen met deze cast en je een beetje aan elkaar gewend bent geraakt is dit toch geen normale dinsdagavond. Je wilt gewoon dat alles goed gaat, en dat is de grootste vijand van een acteur, want dan moet het! Maar aan de zijde van Willemijn weet je zeker dat het goed komt. Wat zij toevoegt aan deze show en aan ons als company is geweldig. Ze heeft zoveel ervaring en is gewoon fantastisch. Soms als ze aan het zingen is en ik luister in de coulissen geloof ik mijn oren gewoon niet! Het is een enorme eer om met haar tijdens het tienjarig jubileum op het podium te mogen staan.’
MusicalNieuws raadt je aan om bij een bezoek aan Londen het Apollo Victoria Theatre niet over te slaan. Ook na tien jaar kunnen we Wicked nog zeker aanbevelen, al dan niet vanwege Willemijn Verkaik die na 2,5 jaar weer terug is in ‘haar’ rol.
Door Anniek de Wild
Het fotoverslag van de première vind je HIER
Vijf maanden na de 10e verjaardag van Wicked - the Musical in Londen, was het dinsdag 28 februari de avond dat Willemijn Verkaik haar officiële (en zesde) première beleefde als Elphaba. Vergezeld door een cast met onder andere Suzie Mathers als Glinda, Oliver Savile als Fiyero, reünisten als Sue Kelvin (in de rol van Madame Morrible) en een aantal nieuwkomers op West End zag MusicalNieuws een sterke première. Hoewel, première?
MusicalNieuws zag een show die goed geolied is, maar op geen enkel moment als 10 jaar oud voelt. De cast is al goed op elkaar ingespeeld, en behalve Willemijn Verkaik die met haar vocale kwaliteiten en uitstekend acteerwerk de zaal meeneemt in het verhaal, zorgt voornamelijk Suzie Mathers als Glinda voor de komische noot. Haar “Popular” doet de zaal verschillende keren uitbarsten in een lachsalvo, en vocaal is er niets op haar aan te merken. Oliver Savile als Fiyero is (letterlijk) de grote hunk van de avond, met een prettig stemgeluid waar je graag naar blijft kijken. Zijn transformatie van oppervlakkige gladjanus naar man die ervoor kiest om op een andere manier naar bepaalde dingen te kijken is naturel en geloofwaardig.
Ook de andere rollen worden prima neergezet, met een pittige Sarah McNicholas in de rol van onzekere zus Nessarose, die later toch niet geheel onschuldig blijkt te zijn. Sue Kelvin is als Madame Morrible op het ene moment de lieve oude schooljuffrouw, om vervolgens te veranderen in een slinkse dame, die roem verkiest boven de waarheid: een sterke vertoning in zowel acteerwerk als zang. Mark Curry als The Wizard zet een speelse verschijning neer, die gaandeweg een mooie ontwikkeling door maakt tot een licht getergde man wiens wens eigenlijk nooit geheel is uitgekomen. Ook dokter Dillamond (Martin Ball) en Boq (Idriss Kargbo) waren fijn om naar te kijken.
Na de uitstekende voorstelling hebben we de mogelijkheid om kort met Willemijn te praten, en op de vraag of het voor haar nog wel voelt als een première kan ze ons het volgende vertellen:
‘Jazeker is het nog speciaal! Dat klinkt misschien gek, maar na 2,5 jaar weer terug zijn in Londen en tijdens het tienjarige jubileum Elphaba mogen spelen is een enorme eer! En natuurlijk is het voor mij ook een persoonlijk jubileum. Voor mij is het de grootste rol die ik ken, en iedere show is het een uitdaging om het maar weer neer te zetten. Ook na zoveel jaren, en verschillende producties vind ik nog steeds nieuwe lagen in de rol, en ik vind het leuk om te merken dat na 2014, ik nu toch een stukje ouder ben en dat dat een nieuwe nuance aan mijn vertolking brengt.’
‘De show staat natuurlijk vast in waar we heen moeten lopen en wat we moeten zeggen,’ gaat ze verder, ‘maar daarbinnen ervaar ik nog genoeg ruimte en vrijheid voor het proberen van nieuwe dingen. Ik was zelf heel benieuwd hoe ik na 2,5 jaar het repetitieproces weer in zou gaan, maar dan zijn er nieuwe acteurs waarmee je gaat werken, in dit geval Suzie en Oliver en de rest van de cast [red. die echt ontzettend lief en leuk zijn], en dan begin je weer een heel nieuw proces ondanks dat je de show en de rol al goed kent.’
Gezien de reactie van het publiek kunnen wij ons voorstellen dat, als je dan zo’n repetitieperiode afsluit met een enthousiaste zaal, dat natuurlijk altijd een speciale avond is. Zesde première of niet.
Ook Oliver Savile kan dit bevestigen. Oliver speelt nu ongeveer 1,5 jaar in de show de rol van Fiyero en deelde het podium al met niet minder dan 12 verschillende Elphaba’s. Maar ondanks al deze premières, debuten en cast wissels voelde ook hij vanavond de bijzondere spanning die in het theater hing.
‘Yeah, there’s a buzz about tonight, and there’s also a certain pressure,’ vertelt hij ons.‘ Hoewel we al drie weken spelen met deze cast en je een beetje aan elkaar gewend bent geraakt is dit toch geen normale dinsdagavond. Je wilt gewoon dat alles goed gaat, en dat is de grootste vijand van een acteur, want dan moet het! Maar aan de zijde van Willemijn weet je zeker dat het goed komt. Wat zij toevoegt aan deze show en aan ons als company is geweldig. Ze heeft zoveel ervaring en is gewoon fantastisch. Soms als ze aan het zingen is en ik luister in de coulissen geloof ik mijn oren gewoon niet! Het is een enorme eer om met haar tijdens het tienjarig jubileum op het podium te mogen staan.’
MusicalNieuws raadt je aan om bij een bezoek aan Londen het Apollo Victoria Theatre niet over te slaan. Ook na tien jaar kunnen we Wicked nog zeker aanbevelen, al dan niet vanwege Willemijn Verkaik die na 2,5 jaar weer terug is in ‘haar’ rol.
Door Anniek de Wild
Het fotoverslag van de première vind je HIER
