Zanggroep Prestige uit Leidschendam-Voorburg laat geregeld van zich horen. Of het nou de Delft Fringe is, of de Korencup of Musical Memories: Prestige weet altijd op een positieve manier de aandacht te trekken. Afgelopen weekend, 14-16 november, gaf Prestige een drietal concerten in het Kwadrant Theater in Zoetermeer. MusicalNieuws was aanwezig tijdens het laatste concert op de zondagmiddag. Nog een beetje moe van een mooie avond in het Ziggodome en een beetje sjagrijnig door een druilerige herfstdag lukte het Prestige een stuk warmte en enthousiasme in het lijf te pompen.
Zanggroep Prestige geeft zich bloot in Backstageâ€
In Backstage geeft Prestige een kijkje achter de schermen. Achter op het toneel staan alle rekwisieten en kostuums die de groep tijdens het optreden daadwerkelijk nodig heeft. Tijdens de nummers zijn de leden die op dat moment niet zingen wel in de coulissen en niet achter op het toneel, maar dat zou ook alleen maar afleiden van wat er op het toneel gebeurt. En dat was veel. Prestige laat zien wat het allemaal in huis heeft en zingt een gevarieerd aanbod aan nummers. Musicalnummers, popnummers, alles komt voorbij in een show die goed in elkaar zit en niet verveelt.
Het kijkje achter de schermen beperkt zich niet tot de rekwisieten en kleren op het podium. Het staat niet als zodanig in het programma vermeld, maar het laat zich raden dat de repertoirekeuze gemaakt is op basis van een persoonlijke keuze door de koorleden. Nummers die iets voor de koorleden betekenen en hen dierbaar zijn. Zoals Omarm Me van BLØF en True Colours van Cindi Lauper, gezongen door de mannelijke leden voor een speciaal iemand uit de zaal. In een prachtig arrangement van koorlid Deborah Thoen-de Jong. Tussen denummers door verzorgt de Ierse dansgroep Kyra twee optredens, met die specifieke Ierse Riverdance. Mooi om te zien, het enthousiasme spat er vanaf. Ook enthousiast zijn de mannelijke koorleden tijden Let It Go, uit de musical Full Monty. De heren gaan dit keer niet geheel full monty, maar de scene is ondanks dat toch erg vermakelijk.
Ook de dierbaren zijn uiteindelijk in de voorstelling terug te zien. Niet live, maar via een groot beeldscherm op de achtergrond. Tijdens het laatste nummer (het prachtige Falling Slowly uit de musical Once) worden daar foto’s en filmpjes geprojecteerd en dat maakt het geheel helemaal af.
Backstage wordt daarmee een gevarieerd en heel persoonlijk programma, en een prima remedie voor een grauwe zondagmiddag.
Het kijkje achter de schermen beperkt zich niet tot de rekwisieten en kleren op het podium. Het staat niet als zodanig in het programma vermeld, maar het laat zich raden dat de repertoirekeuze gemaakt is op basis van een persoonlijke keuze door de koorleden. Nummers die iets voor de koorleden betekenen en hen dierbaar zijn. Zoals Omarm Me van BLØF en True Colours van Cindi Lauper, gezongen door de mannelijke leden voor een speciaal iemand uit de zaal. In een prachtig arrangement van koorlid Deborah Thoen-de Jong. Tussen denummers door verzorgt de Ierse dansgroep Kyra twee optredens, met die specifieke Ierse Riverdance. Mooi om te zien, het enthousiasme spat er vanaf. Ook enthousiast zijn de mannelijke koorleden tijden Let It Go, uit de musical Full Monty. De heren gaan dit keer niet geheel full monty, maar de scene is ondanks dat toch erg vermakelijk.
Ook de dierbaren zijn uiteindelijk in de voorstelling terug te zien. Niet live, maar via een groot beeldscherm op de achtergrond. Tijdens het laatste nummer (het prachtige Falling Slowly uit de musical Once) worden daar foto’s en filmpjes geprojecteerd en dat maakt het geheel helemaal af.
Backstage wordt daarmee een gevarieerd en heel persoonlijk programma, en een prima remedie voor een grauwe zondagmiddag.
